Een week na de trainingsstage in Calpe reed Marion een koers in het Duitse Uedem. Dit ging prima. Ze volgde probleemloos in het peloton, maar liet de massasprint, licht heuvelaf, vanwege het risico lopen. Ze werd eenentwintigste. Een week later reed ze bij de mannen van de BWF een koers op het Bredase Moleneind. Ondanks de hoge snelheid geen probleem. Ze finishte als vierde bij de vrouwen, welke deze dag talrijk vertegenwoordigd waren. De voor een dag later geplande koers van Waddinxveen, door Marion altijd gereden als trainingskoers voor de benodigde snelheid, heeft ze afgeschreven vanwege de regen/gladheid.
Zondag 15 april stond de eerste tijdrit van het jaar op het programma en wel in Almere. Het was een tijdrit over 42 kilometer bij lage temperatuur van 6 graden en een windkracht 4. Dit zijn omstandigheden welke je in de Flevopolder dubbel voelt en waar Marion niet echt liefhebster van is. Ook vroeger al was dit niet het weertype waarin Marion goed kon presteren en daarom is deze periode nooit haar beste periode geweest. Haar lijf prefereert warm weer. Het viel echter nog niet tegen. Marion werd derde. Hiermee was ze gezien de omstandigheden tevreden. Foto in fotoboek.
Woensdag 18 april stond ze weer aan de start van een tijdrit, de eerste rit van de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie in de polder van Puttershoek. Het weer was nog slechter dan de zondag voordien: windkracht 5, 6 graden en regen! Buiten dat haar lijf hierin niet kan presteren, ook heeft Marion dan niet meer de moraal om in een troosteloze polder het uiterste er uit te halen. Haar gemiddelde was niet goed genoeg voor een topklassering. Verkleumd is ze meteen in de warme auto gestapt en snel naar huis vertrokken. Achteraf bleek de uitslag nog mee te vallen: vierde.
Zondag 22 april stond een wedstrijd gepland in het Duitse Dueren, een criterium voor vrouwen. Er werd flink wat regen in de vorm van buien verwacht. Bovendien was Marion na Puttershoek behoorlijk verkouden geworden. Reden om thuis te blijven en met tussen de buien door een rustige hersteltraining. Daarnaast lekker naar Luik-Bastenaken-Luik gekeken. Het was niet anders.
Donderdag 26 april uitgenodigd voor het Brabantse Wielercafe te Oss met daarin ook de presentatie van de nieuwe uitgave van Helden waar een artikel over Marion van de pen van Rijan van Leest geplaatst is. Een goed stuk wat tzt op deze site geplaatst wordt. Voor meer over Helden en het Brabantse Wielercafe, zie de linksectie.
Gisteren stond Marion aan de start van de tijdrit van Zuidschermer, een rit in de KNWU-tijdritcompetitie: een groot en sterk deelnemersveld, wederom koud, enige miezerregen en windkracht zeven. Zoals inmiddels bekend…. niet de omstandigeheden voor Marion. Ze werd 25ste in dit sterke veld. Gaf toch een goed gevoel. Als ze zich met haar eerdere concurrentes vergeleek, had ze progressie gemaakt. De rensters die met haar wel een tijdskloof konden maken, hebben dit jaar allemaal al veel harde competitie achter de rug: veel klassiekers met een internationale concurrentie en meerdere etappekoersen. Deze harde competitie laat je een of twee tanden groter trappen door het opgedane vermogen. Dit is juist wat Marion ontbreekt, naast de koerssnelheid. Ze heeft warm weer nodig….!
Vandaag een koers op het Bredase Moleneind bij de Masters-50-plus, ondanks weer de dreigende wolken met regen. Het bleef gelukkig droog, de koers eindigde in een massasprint met een gemiddelde van 41,5 kmpu. Marion peddelde lekker mee ondanks de tijdrit van gisteren en mocht als eerste vrouw de bloemen mee naar huis nemen. Podiumfoto in fotoboek.
Bij goed weer: woensdag het districtskampioenschap tijdrijden in Oudenbosch (met een erg sterke deelname!) en zaterdag de koers van het Belgische Sinaai.