Gisteren werd de wereldtitel op de weg voor masters verreden. In het begin van de koers zat een lastige klim waarin zes vrouwen wegreden. Marion had na de tijdrit van de dag ervoor even niet helemaal de beste benen, doch reed, eenmaal boven, het gat in haar eentje dicht. Later voegden zich helaas nog zeven vrouwen bij de kopgroep. Met veertien gingen ze de sprint voor de wereldtitel aan. De Engelse Anne Plant was duidelijk de sterkste, tweede werd de Russische Vassilikova. Marion werd nipt derde voor de Canadese Zimich. Marion stond daarmee driemaal op drie wedstrijden op het podium; naast de rit-in-lijn dus ook in de tijdrit en de wereldbekerwedstrijd eerder deze week. Een niet verwacht succes. Zie fotoalbum.

Vandaag reed Marion in Sankt Johann in Tirol het wereldkampioenschap tijdrijden. Ze legde de afstand van 20 kilometer af in een tijd van 29 minuten 39 seconden (=gemiddeld 40,5 km per uur). Daarmee haalde ze een 3e plaats achter Suzanne Shook (USA, 1e in 28.36; gemiddeld 42 km/pu) en Claire Greenwood (GB, 2e in 29.13). Zie fotoalbum.
4. Glaus uit Zwitserland
5. Sanelli uit Italie
6. Rossouw uit Zuid-Afrika
7.Cahabanal uit Frankrijk
8. Blume uit Duitsland
9. Meulders uit Belgie
10. Gebauer uit Duitsland

Vandaag reed Marion in Sankt Johann in Tirol de Radweltpokal. Deze wedstrijd kan beschouwd worden als een wereldbekerwedstrijd voor veteranen; sommigen beschouwen deze wedstijd ook als het officieuze wereldkampioenschap. Vanuit het vertrek moest men meteen bergop. Hoewel Marion telkens weer opziet tegen deze klim, kwam ze nu goed boven. Er bleven elf rensters van voor over, waaronder Marion. Door verschillende demarrages, ook bergop, werden er nog vijf rensters afgereden. Een groep van zes moest beslissen wie de wedstrijd ging winnen. Marion koos voor het wiel van de snelle Susan Shook, doch Anne Plant bleek rapper aan te gaan. Marion dook vervolgens dan ook in het wiel van Plant, doch kon er slechts naastkomen. Plant (Groot Brittanie) won, de Russische Lioubov Vassilikova werd tweede, Marion derde en Susan Shook uit de Verenigde Staten vierde. Woensdag rijdt Marion in principe het WK tijdrijden en een dag later het WK wegrit; ze is er nog niet uit of twee wedstrijden zo kort achter elkaar werkelijk ook kan. Even afwachten. Zie fotalbum.

Marion reed vandaag in de koers voor elite-vrouwen over 90 km in het Belgische Haasdonk. Ze had liever in Nispen gereden, doch de kans op regen met het risico van glijpartijen op zo’n klein criterium, was haar te groot. Vandaar haar vertrek in Haasdonk. Er stonden 65 rensters aan de start met oa. de Australische selectie. Er werd hard gekoerst en in twee fasen reed er een kopgroep weg van 16 rensters. Hoewel het peloton nog serieus probeerde de kloof te dichten, was de definitieve slag gevallen. Veronique Coenen won de koers. Hoewel er nog een groot peloton naar de streep reed met nog veel goede en rappe rensters, en dat voor nog maar 4 prijzen, lukte Marion het toch een prijs te pakken. Ze werd vierde van het peloton en aldus twintigste totaal.

Marion reed vanavond in het Belgische Brasschaat een koers voor elite-vrouwen. De eerste twintig uit de uitslag mochten een tijdrit rijden met als inzet 1000 euro voor de winnares. In het parcours zat een strook van 1000 meter met redelijk slechte kasseien. Het werd waarschijnlijk mede door het extreem warme weer een matte koers; er werd nauwelijks iemand afgereden en op een ontsnapt duo na werd het een massale aankomst. Aanvankelijk reed er een kwartet weg met daarbij Crista Pirard. Net voordat dit kwartet terug gepakt werd, sprong Crista door (het leek de koers van Kapelle wel). Met haar ging Natascha Nobels mee. Crista won de koers. De aankomst van de groep leverde, mede door de erg lange rechte lijn, een vreemde uitslag op. Onverwachte namen vond men erin terug. Marion werd twintigste en mocht daarom toch nog net de tijdrit rijden. Ze constateerde wel, dat de macht, waarmee ze tot voor enige weken in dit soort aankomsten met een tandje extra een ferme uitslag wist te rijden, niet meer in haar benen zat. Teveel gekoerst de laatste weken icm. de extreem hoge temperaturen?! De tijdrit reed ze voor het eerst op de verleden week aangeschafte GT-timebike. Het liep redelijk. Ze werd in deze door Debbie Mansveld gewonnen tijdrit (1000 euro!) 13e. Wel besloot Marion na vanavond het trainings- en koersprgramma wat bij te stellen: even wat meer duur-herstel richting Oostenrijk en Manchester. Even niet naar de Ardennen, even niet naar Puivelde en Pijnacker, even wat op het gemak rondrijden!

Gisteren in de namiddag reed Marion in Varik een koers voor elite-vrouwen over 60 km. Er stonden weer plenty goede coureurs aan de start, inclusief de Australische selectie en een gedeelte van de Farm-fritesploeg. Er reed een kopgroep weg van 6, gevolgd door het restant van het peloton met daarin Marion. De rest van het veld reed verbrokkeld over het parcours; het klimmetje naar de dijk en de dijk zelf waren er voor velen te veel aan. Elsbeth Vink won na een korte solo, voor Suzanne de Goede en Arenda Grimberg. Marion reed in het peloton over de finish en eindigde als tiende. Onderweg had ze ook al menige premie weten te pakken.

De volgende ochtend vroeg (vertrek 9.30) reed ze het NK van de WFN (voor elite-vrouwen-masters en vrouwen-B) te Venlo. Ze ging hierheen voor minstens een podiumplaats. Het veld was niet zo groot en niet zo sterk, zo leek het. Dan wordt de koers zeker zo moeilijk; je wordt voortdurend in de gaten gehouden en de koers echt forceren met een of twee is zonder meer moeilijk. Achteraf bekeken had ze de koers van Varik (zo laat op de dag) niet moeten rijden; Marion had waarschijnlijk daardoor niet de echte goede benen en kwam in de sprint vals plat omhoog gewoon tekort. Ze werd zesde. Verder commentaar overbodig. Henriette Kuyt uit Hoogland werd de nieuwe kampioene.

Marion reed donderdagmiddag in de sterk bezette koers voor elite-vrouwen van de profronde van Oostvoorne. Het was erbarmelijk heet en er stonden 50 sterke rensters aan de start. Vrij snel vanuit het vertrek reden Arenda Grimberg en Chantal Beltman definitief weg. Anouschka van der Zee probeerde nog samen met Renate Groenewold, doch doordat Renate terugviel in het peloton, bleef ook Anouschka hangen. In de boven weergegeven volgorde kwamen de rensters over de streep. De sprint van het peloton werd gewonnen door de Australische Rochelle Gilmore. Marion (last van de maag bij het snelle vertrek) reed als zeventiende door de finish.