Woensdag reed Marion, mede ter voorbereiding van het komende WK puntenkoers te Manchester, in het wereldkampioenschap voor para-/medici op de baan te Amsterdam-Sloten. De onderdelen 500 meter tijdrit en de achtervolging over 2000 meter werden verreden. Beide onderdelen wist Marion in de leeftijdsgroep 45plus te winnen, respectievelijk in 43 seconden en 2.42 minuten. Acceptabele tijden, gezien het feit ook dat ze zich er niet op voorbereid had en het de tweede maal was dat ze dit jaar op de piste reed.
Gisteren reed ze de tijdrit over 19 kilometer. Ze won deze in een tijd van 28.16, wat neerkomt op een gemiddelde van 40,4 kilometer per uur. Een knap gemiddelde bij een tamelijk harde wind langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Met deze tijd won ze het vrouwen-overall-klassement voor Gabrielle Rovers en Elke Riedl.
Vandaag dan stond ze aan de start voor de wegrit op het parcours van Amsterdam-Sloten. Dat dit parcours snel is en er moeilijk een kopgroep weg kan rijden, weet iedereen die er ooit gereden heeft. Zeker ook vandaag bij dit goede weer. De vrouwen kwamen dan ook aan zoals ze vertrokken waren: met de hele groep. Marion wist in de massaprint haar vierde titel te pakken.
Alles bij elkaar gezien de concurrentie niet echt om er door van slag te raken, maar wel leuk. Leuke ambiance, goede organisatie en weer vier truien toegevoegd aan de toch al imponerende stapel. Zie fotoboek.
Na een goede, nachtelijke overtocht stond Marion maandagavond op de piste van Manchester aan de start van het WK puntenkoers voor Masters. Het was een sterk bezette wedstrijd, waarin vanaf het begin hard gekoerst werd. Hoewel Marion niet de suprioriteit van voorgaande jaren kon tonen, reed ze goed en kon ze goed meedoen voor de punten.
Wat haar deze avond ontbrak was het geraffineerde en het doorzicht om tot een topresultaat te komen. Ook voerde ze de meegegeven tactische adviezen niet goed uit en liet ze in het derde klassement onnodig punten liggen. Dit resulteerde erin dat ze tenslotte een punt tekort kwam voor de bronzen plak, welke ze moest afstaan aan de Engelse Clayton. Een renster die t/m het derde klassement niet op het scorebord stond en derhalve niet als concurrent in beeld was bij Marion. Marion richtte zich op de Duitse Kluender, waarvan ze volgens het scorebord dacht dat zij de grote concurrente was voor brons. Toen Marion over de streep kwam was ze ervan overtuigd dat ze brons had, omdat ze Kluender achter zich had gelaten. Clayton, met toen drie punten, was echter weggereden en trachtte bij de Amerikaanse Hanson (was al zeker van de tweede plaats) te komen. Laat ze de laatste ronde nog aansluiten ook en Hanson (was zeker van zilver, dus sprintte niet echt) nog kloppen ook, zodat ze 5 punten pakte en op 8 kwam, terwijl er voor Marion slechts 2 restten en aldus op 7 bleef steken. Kortom ze werd vierde op een punt van het podium.
Nu kun je praten van als dit en als dat, het begon er mee dat Marion tactisch en technisch niet datgene uitvoerde wat ze had moeten doen en in het derde klassement onnodig punten liet liggen. Ze heeft het zuiver aan zichzelf te wijten dat ze het podium miste. Wel mag gezegd worden dat de wedstrijd nu ook weer niet echt in haar voordeel liep. Soms loopt de wedstrijd in je voordeel, soms in je nadeel. Deze avond was het laatste het geval. Birkmeyer (GB) pakte 18 punten en hiermee goud in een zeer sterk gereden race. Ze was vanavond onklopbaar. Annette Hanson (VS) pakte zilver met dertien punten en Elisabeth Clayton (GB) brons met 8 punten. Marion vierde met 7 punten.