Afgelopen week nam Marion deel aan het Europees kampioenschap voor Masters in Tsjechië. In de tijdrit verdedigde zij haar Europese titel te Nove Veseli en in de wegrit, verreden in Žďár nad Sázavou, had zij wat recht te zetten na de klapband die zij juist daar vorig jaar kreeg.

De tijdrit verliep goed. Ondanks de regenachtige voorspellingen was het goed tijdritweer. Droog, waardoor geen onnodige improvisatie bij de warming-up en alle mogelijkheid het gewenste materiaal te gebruiken. Alleen, ook hier stond zeker windkracht 5 op dit toch al zware rondje van 19,7 km. Een rondje zonder ook maar een enkele meter vlak, voortdurend "op en af", geen rondje om een echt tijdritgemiddelde te scoren. Tot haar grootste concurrentes behoorden de Oostenrijkse Claudia Pfisterer, net overgekomen van een jongere categorie en vorig seizoen goed voor een tijd die haast de tijd van Marion evenaarde, en de Deense Lone Drejer, vorig jaar tweede achter Marion. Marion mocht als kampioene als laatste vertrekken, kwam goed in haar tred, haalde de twee voor haar gestarte vrouwen in en wist zich naar een goede tijd te rijden, 16 seconden sneller dan vorig jaar. Ze reed 30 minuten en 13 seconden. Pfisterer evenwel verbeterde haar tijd van vorig jaar met 52 seconden, waardoor ze Marion 22 seconden voorbleef. Marion, goed gereden, doch moest haar titel aan Pfisterer afstaan en genoegen nemen met zilver. Petra Kluender uit Duitsland pakte brons.

Een dag later werd de wegkoers verreden. Marion twijfelde of ze wel mee zou doen. Het staat haar tegen dat ze zelf nog goed rijdt, dat mogen duidelijk zijn, en dat de concurrentie door het ouder worden in deze leeftijdsfase in zowel kwalitatieve als kwantitatieve zin, minder wordt. Marion miste hier de concurrentie om er een representatieve koers van te maken, een Europees kampioenschap waardig. Terug naar de koers…. Toch maar gestart na met Hans een strijdplan gemaakt te hebben. Ze gingen er vanuit dat er een, hooguit twee, rensters bergop (tweemaal een klim van 12 kilometer is te lastig voor Marion!) weg zouden rijden, waardoor Marion mogelijk voor de tweede of derde plek zou kunnen sprinten. Een korte sprint, licht oplopend. Het zou Marion moeten kunnen lukken zich als eerste door de laatste bocht te gooien, de sprint vol aan te gaan en zich zo weer op het podium te rijden. Het strijdplan klopte precies. Alleen Claudia Pfisterer reed weg, Marion bleef ook bergop goed in het wiel en klopte met lengtes de concurrentie voor de zilveren plak. Foto's zie fotoboek.

Tweemaal zilver, netjes, doch de echte glans ontbrak door eerder geschreven omstandigheden. Of Marion nog terugaat naar Tsjechië is erg twijfelachtig.