Zaterdag en gisteren gekoerst met als doel meer koersritme op te doen en een beter gevoel in de groep te krijgen. Dit ondanks dat Marion afgelopen week flink verkouden is geweest en nog niet geheel hiervan hersteld is.
Desondanks ging het prima.
In het Belgische Wortel wordt op een rondje gereden wat haar nog nooit echt heeft gelegen. Misschien ook dat het komt omdat het altijd vroeg in het voorjaar valt, een periode die per definitie niet haar lievelingsperiode is. Desalniettemin ging het goed. 110 rensters aan de start voor een koers van 80 kilometer. Marion stond gretig van voor bij de start, wetende dat het lastig kon worden op de kant met de harde wind. Ze wist zich van voor te handhaven en zat vaak bij de eerste 15 te koersen. Van achter werden er, zoals verwacht, velen gelost. Na een uur koers werd het anders. Het begon te regenen en Marion liet zich “om veiligheidsredenen” wat verder naar achter zakken. Zonder problemen. De sprint voor de achtste plaats liet ze lopen en volgde ze op de derde rij. Reed dus de koers uit in het peloton en werd 31ste ex equo geklasseerd. Ilse Geldof won solo. +/- 75 rensters reden de koers uit.
Gisteren, bij gebrek aan een andere koers, reed ze mee bij de mannen-50plus van de Brabantse Wielerfederatie voor een koers van 45 kilometer op het snelle rondje van het Bredase Moleneind. Meerdere vrouwen dachten hier zo over. Slim, daar dit trainingstechnisch gezien een ideale koers is gezien het hoge gemiddelde dat er gereden wordt icm. de intervallen. De vrouwen kwamen aan in het peloton van de mannen. Het was tamelijk chaotisch. Marion reed met beleid. Inge Klep uit Schijndel won, Marion werd zesde. Prima gekoerst, prima getraind.
Vanavond stond ze dan weer aan de start voor de interclub-maandagavond-competitie in Dordrecht voor een koers over 5 kwartier. Ze startte daar weer bij de mannen-50plus. De wedstrijd werd in een massasprint beslist en Marion werd hierin 14de. Er werd gereden met een gemiddelde van 42 kmpu!!
Geleidelijk groeit Marion fysiek en mentaal weer naar het niveau van de andere vrouwen, die veelal veel vroeger echt in actie zijn geschoten, gezien de vele klassiekers die zij in deze periode moeten rijden. Nu nog wat beter weer en Marion zou ver op orde moeten zijn. Wat haar niveau precies gaat worden is nog afwachten. Immers van een 52-jarige moet je tussen die jonge meiden ook weer niet alles meer verwachten.

uitslag vrouwen Breda-Moleneind:

1. Inge Klep, Schijndel
2. Angela van der Velde, Wernhout
3. Angelique Linders, Ysselsteyn
4. Suzanne van As, Roosendaal
5. Denise van Aartsen, Nispen
6. Marion Bax, Bavel
7. Sandra Oosterbosch, Eindhoven
8. Marjolein Claessen, Hoeven
9. Charlotte Peeters, Roosendaal
10. Ellen Hermes, Ledeacker

19/04/2008- WORTEL-HOOGSTRATEN (A)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(83 km – 23 x 3,6 km)
Aantal deelnemers: 109

1. GELDHOF Ilse KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW 02:17:00
2. LAMBORELLE NATHALIE RIGSAAREV 1:00
3. DRUYTS Kelly TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
4. ARYS Evelyn KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
5. TABAK NOORTJE
6. DUFOER Sjoukje TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
7. SELS Loes TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
8. VAN LEUVEN Annick V.Z.W. ROYAL ANTWERP BICYCLE CLUB 2:30
9. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW
10. DE VUYST Sofie TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
11. HANNES Kaat BENELUX TEAM
12. BEKKERING DANIELLE
13. LEPISTA Lotta LOTTA
14. STEURS Karen TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
15. VERSTRATEN Monique VRIENDEN VAN HET PLATTELAND
16. ALAERTS Inge WSC HAND IN HAND BAAL
17. LANSSENS Lien LOTTO BELISOL Ladiesteam
18. DEBBOUDT Sylvia KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
19. VAN WANROIJ MARIEKE
20. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
21. HIERCKENS Corine VIENNE FUTUROSCOPE
22. BUYL Kimberly V.Z.W. ROYAL ANTWERP BICYCLE CLUB
23. NIESSEN KRISTEN WV´T LUCHTSCHIP
24. DE NYS Sofie WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
25. RENDERS Eveline K.W.C. HEIST ZUIDERKEMPEN V.Z.W.
26. VERHESTRAETEN Karen EDEGEM BICYCLE CLUB V.Z.W.
27. VERBEEK Karen KON. BALEN B.C. V.Z.W.
28. VERSTRAETE Evi TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
29. THONON Marie-Pierre UNION CYCLISTE SERAING
30. ROUSSE MARION CSM VILLENEUVE GARENN
31. POTUMS Carine BENELUX TEAM
31. COPEJANS Karine AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV – VZW
31. ROGGEMAN Inge WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
31. VERCAMER Elien KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW
31. FIERS Ilse WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
31. VERHAEGHE Hannah SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. D`HAMECOURT Denise WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
31. DE RIDDER Amy BENELUX TEAM
31. GHYSELINCK Tine TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
31. DECOCK Delphine KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW
31. SCHIPHOUWER LOES WV DE JONGE RENNER
31. DEBBOUDT Evelien KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
31. HAERS Carolien JOHN SAEY CYCLING TEAM
31. BEKKERING EYELIEN
31. VAN RENTERGHEM Kim KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW
31. KLEP Inge Restore Cycling
31. VANDOUSSELAERE Tracy SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. GHEERARDYN Anne-Laure SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. VAN DOORSLAER Annelies LOTTO BELISOL Ladiesteam
31. VAN LOOY Katrien TOPSPORT VLAANDEREN THOMPSON LADIES TEAM
31. VERHOEVEN MARIEKE
31. CLEEMPUT Irina WK NOORD WEST BRABANT
31. VAN EYKEN Kelly BENELUX TEAM
31. MEUR Dorothée –
31. MELYS Laurence –
31. VERRIEST Sandy
31. BAX MARION
31. VAN ENDE Gitte CYCLO-BIKE LIMBURG
31. THEISEN Julia RIG Saar Saarbrucken
31. HOLLENDUNG KATRIN RIG SAAR
31. VAN DAELE Liesl BENELUX TEAM
31. JACOBS Marijke EMVERSPORT INTERNATIONAL C. T. VZW
31. VANDENBORRE Jolien KSV DEERLIJK GAVERZICHT VZW
31. OST Annelore WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
31. NOBELS Natasja SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. FOUBERT Joyce KONINKLIJKE HOBOKEN W.A.C. V.Z.W.
31. HUYGHE Melissa WIELERCLUB DE SPRINTERS MALDEREN
31. DE KEYSER An CYCLING TEAM PAIS
31. DAAMS Jessie KON. BALEN B.C. V.Z.W.
31. TEMMERMAN Ilse SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. KONINKX Lieve WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
31. VAN AGTMAAL JOSINE
31. GINS Tara SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE LIEDEKERKE
31. VANDERMEULEN Cindy V.Z.W. ROYAL ANTWERP BICYCLE CLUB

Na de laatste operatie heeft Marion nog enkele wedstrijdjes (tweemaal bij de Mol te Dordrecht en eenmaal op het Bredase Moleneind) gereden. Puur om weer wat wedstrijdritme op te doen. Ging bovenverwachting goed. Vervolgens is ze naar het Spaanse Calpe vertrokken, waar ze 8 dagen perfect heeft kunnen trainen in een perfecte omgeving: een rustig appartement, een prima achterland en perfecte weersomstandigheden. Het was onbewolkt tot halfbewolkt, een temperatuur van 18-24 graden en……. eindelijk eens geen regen, zoals al weken in Nederland.
Dagelijks trainde ze in de ochtend een 80 tot 100 kilometer, waarbij de Coll de Rates (zie fotoboek) en de klim naar Guadelest centraal stonden, om vervolgens in de luxe spa of aan de rand van het zwembad terug de energie op te doen voor de volgende dag. Conditioneel zou ze nu op een niveau moeten zijn dat het koersen zou moeten lukken. Alleen de snelheid en het wedstrijdritme zal ze nog moeten verbeteren, evenals het verliezen van de schrik voor het rijden in het peloton. Dit kan maar op een manier en dat is koersen.
Gisteren maakte ze hiermee de start in de koers voor elite-vrouwen van het Belgische Evergem (zie fotoboek) over 80 kilometer met 143 rensters aan de start. Zoals verwacht reed Marion om het gevoel terug te krijgen achteraan in het peloton, op safe. Ondanks dat er talrijke rensters werden gelost, reed Marion probleemloos de koers in het peloton uit. In de massale aankomst mengde ze zich zoals verwacht niet. Ze had er een goed gevoel over.
Vandaag reed ze bij de BWF de wedstrijd op het rondje van de Oosterhoutse Warande. Er was verder niets te koersen. Ze reed tussen de mannen, wat zeker op dit lastige rondje, pittig is. Ze werd bij de mannen 21ste en kon als eerste vrouw de bloemen mee naar huis nemen. Het ging er meer om dat ze weer wat “kwaliteitskilometers” opgedaan heeft.

Donderdag 21-2, is Marion naar dokter Joosten, orthopeed in het Bredaas Amphiaziekenhuis, geweest. Het optrekken van de voet bleef problematisch, waarschijnlijk vanwege de na de operatie ontstane verklevingen. Bovendien, maar dat was niet echt waarschijnlijk, zou de oorzaak kunnen liggen in een pees die niet echt goed aan elkaar gegroeid is. Peter Joosten liet zoals verwacht een echo maken, die de weke delen in beeld zou brengen.
Marion kon regelen dat ze een dag later meteen hiervoor kon komen. Gelukkig was de uitslag positief in die zin dat de pees intact was. Orthopeed Stefaan Verfaillie uit het Belgische Herentals had dus goed werk geleverd, maar dat was al eerder duidelijk. Wel waren er onder de wond rond de pees verklevingen te signaleren op de echo. Dit komt in dit gebied bij dit probleem snel voor.
Dinsdag 26-2 is ze naar Joosten terug geweest voor overleg. Hij stelde voor het gebied open te leggen en het peesvlies rond de pees door te halen, waardoor de pees weer de vrijheid krijgt om te glijden als de spier samentrekt. Hoewel Marion hier niet echt op zat te wachten, had ze er wel op gehoopt. Zij heeft er, samen met haar man en fysiotherapeut Hans Goeijers, alles aan gedaan om het te klaren zonder nog een ingreep. Het resultaat was echter niet voldoende.
Gelukkig wist Joosten een dag later, woensdag 27-2, op OK en in zijn agenda ruimte te vinden, waardoor ze snel geholpen kon worden.
Wat was er te zien, welke ingreep en hoe verder?
Toen de pees blootgelegd was, was onder andere te zien dat deze te lang was. Dat noemt men “actief insufficient” en wil zeggen dat als de spier samentrekt de pees onvoldoende op spanning komt: “het touwtje is als het ware te lang”. Dit vermoeden was er al, doch werd nu bevestigd. Daarnaast was te zien dat het gehechte gedeelte van de pees niet echt van grote kwaliteit is en veel littekenweefsel bevat. De echo liet een dunne pees zien (geatrofieerd in vaktermen) en dit sluit hierbij enigszins aan. Het zou geen echte consequenties moeten hebben zolang de pees het houdt. Dan het op de echo duidelijk te signaleren littekenweefsel. Dit bleken inderdaad flinke verklevingen te zijn rond de pees en belemmerde de pees fors in zijn functie. Peter Joosten, samen met zijn nieuwe collega-orthopeed Beumer, heeft deze uitgebreid weggeprepareerd. Om de kans te verkleinen dat deze terugkomen werd Marion in een gipsspalk gezet met de voet haaks op het onderbeen. Vanaf zaterdag 1-3 mocht ze periodiek uit de spalk om de pees te mobiliseren. Dit tot donderdag 6-3, de dag van controle en het mogelijk verwijderen van de hechtingen. Dokter Joosten was tevreden, doch liet de hechtingen nog een week zitten ter bescherming van de wond. Vandaag werden deze wel verwijderd. Verder was hij tevreden over de vorderingen. Afgesproken is het gebied verder voorlopig met rust te laten en enkele maanden aan te zien wat het eindresultaat zal zijn.
Ondertussen is Marion weer gestart met het oefenen van de spierkracht van de voetheffers, worden deze geprikkeld met electrotherapie ter versterking en traint ze weer op de fiets. Het pezenspel is veel verbeterd. De pezen hebben meer bewegingsvrijheid, kunnen de kracht beter overbrengen, wat goed te zien is aan het veel verbeterde looppatroon. Hoewel er zeker vooruitgang te signaleren is, moet er nog veel verbeteren. Blijft de functie onvoldoende dan zal de pees alsnog ingekort worden middels een derde operatie. Mocht dat nodig blijken dan laat Marion dit in november/december doen, mede omdat ze na de operatie 6 tot 8 weken in het gips moet. Voorlopig maar afwachten.

Een dag nadat Marion gisteren haar tweede trainingsrit op het Bredase Moleneind wist te winnen en knap zeventiende werd tussen de zestig mannen, werd vanavond de Algemene Ledenvergadering van wielervereniging Breda-Knooppunt gehouden. (Deze naam werd overigens in deze vergadering gewijzigd in de oude naam “wielervereniging Breda”) Ondanks dat er voor Marion enkele belangrijke punten op de agenda stonden, moest ze zich helaas afmelden. Reden was dat ze gevraagd werd een zieke collega in de avonddienst, op de intensive care van het Amphia-ziekenhuis te Breda, te vervangen. Achteraf dubbel jammer, omdat ze op deze vergadering door de leden werd benoemd tot erelid van deze vereniging. Dit vanwege de vele nationale, Europese en wereldtitels en medailles welke Marion de afgelopen tien jaar wist te behalen. Marion was al lid van verdienste van deze club; een lidmaatschap welke nu is omgezet in een erelidmaatschap. Dat dit door haar erg op prijs gesteld werd, mag duidelijk zijn.
Op dezelfde vergadering werd voormalig penningmeester Jan Rennings (enkele weken geleden overleden) postuum ook het erelidmaatschap verstrekt. Voormalig voorzitter Sjaak Sprado werd benoemd tot lid van verdienste.

Een mooie opsteker in de aanloop naar het nieuwe seizoen voor Marion is, dat zich op de valreep een nieuwe sponsor aanbood. Voor het komende seizoen voorziet de Tsjechische bandenfabriek TUFO Marion van banden en tubes voor weg, tijdrit en piste! Ze reed al op deze tubes bij de tijdrit en op de piste, doch nu bood TUFO het gewenste materiaal aan. Zie links-sectie.

Vandaag is Marion de voorbereiding op het nieuwe seizoen pas echt begonnen na het vele duurwerk wat ze afgelopen winter heeft gedaan. Dit ondanks het feit dat de in het Belgische Houtvenne opgelopen blessure nog niet helemaal hersteld is en dit verder moet verbeteren wil ze echt weer aan het vertrek van een wedstrijd staan.
Vanmorgen stond ze aan het vertrek van de eerste wedstrijd van de door de Brabantse Wieler Federatie georganiseerde trainingswedstrijden op het Bredase Moleneind. De vrouwen rijden dan mee bij de veteranen 50-plus. Een snel en niet te lastig rondje, goed voor de snelheid, goed voor het ritme, mooi om je op een spelende wijs naar wedstrijdniveau te tillen. Hoewel Marion op voorhand aan had gegeven zich niet ten koste van alles in de groepssprint te mengen, wist ze toch als eerste van de vrouwen over de streep te komen en daarmee haar “eerste overwinning” van het jaar te pakken. Gezien het blessureleed wel een opstekertje.
Deze wedstrijden blijft ze rijden tot half maart, eventueel op zaterdag eens naar de Mol te Dordrecht, om dan nog enkele BWF-wedstrijden te rijden. Begin april vertrekt ze dan nog voor een trainingsstage / vakantie van een ruime week naar het Spaanse Calpe om vervolgens het echte seizoen te starten in de vrouwen-B-wedstrijden en de wedstrijden in België.

Waar richt Marion zich dit jaar op?

Om te beginnen wil ze net als vorig jaar een goede tijdritreeks wegzetten, oa. in de Zuid-Hollandse-tijdritcompetitie en, als het mogelijk is, in enkele Belgische tijdritten. Dit in voorbereiding op de tijdritten welke verreden worden op het EK en WK voor Masters, welke kampioenschappen respectievelijk eind juni en eind augustus verreden worden in het Tsjechische Zdar nad Sazovou en het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol.
Daarnaast rijdt ze mogelijk het EK voor Masters op de baan van Manchester, die eind juli op de kalender staat.
Tenslotte wordt van 11 t/m 14 september in het Belgische Limburg het WK medici/paramedici verreden. Past in die periode precies in het wedstrijdschema.

Al bij al een heel programma. Eerst de voorbereiding op het seizoen en volledig herstel verder afwachten.

Gisteren ben ik teruggekeerd van een verblijf op Tenerife. Ik ben van maandag 3 t/m vrijdag 14 december daar geweest. Uiteraard als vakantie. Om de miserie van de afgelopen periode eens wat naar de achtergrond te schuiven.
Maar ook om te trainen. Trainen bij mooi weer en in een bergachtige omgeving. En daar is Tenerife uitermate geschikt voor. Gemiddeld was het er 22 tot 25 graden, stralend tot licht bewolkt met alleen op de voorlaatste dag een regenbui van enkele uren. Aan het weer lag het dus niet. En wat betreft het bergop trainen (dit ter verbetering van het ingeleverde vermogen) zit het hier ook wel goed. Je moet goed de weg weten wil je enigszins “vlak” kunnen fietsen. Zelfs dan nog moet je spreken over de zwaarte van Zuid-Limburg. Over het algemeen kun je zeggen dat je meteen bij vertrek, vanaf je hotel/appartement, de vulkaan Teide oprijdt (de hoogste berg van Spanje met zijn 3600 meter, zie fotoboek) om vervolgens louter af te dalen naar je verblijfplaats. Ik begon de ochtend meestal met een klim van gemiddeld ongeveer 20 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7 % . Ben je gelijk goed wakker en heb je dat gehad.
Van de tien dagen daar hebben we acht dagen getraind. Ongeveer drie uur per dag, in de ochtend. Daarna douchen en naar het zwembad, rusten en lezen. Heerlijk. Om vervolgens ’s avonds uit eten te gaan. Met een fles wijn op tafel. “Je mag toch ook wel eens wat hebben”! Elke avond weer een ander restaurant, waaronder enkelen met een Canarische keuken. Was om vol te houden.
Tussendoor heeft Hans elke dag het litteken op mijn onderbeen intensief behandeld middels bindweefselmassage/-technieken (goed pijnlijk!) en ik moet zeggen dat ik de laatste twee weken best vorderingen heb gemaakt. De pees is losser, het litteken trekt minder, de voet komt weer bijna haaks tov. mijn onderbeen en het lopen, mits niet te lang en geconcentreerd, gaat een stuk beter. Voor een leek zal er, mijn lopen aanschouwend, weinig afwijkend te zien zijn. Er is weer meer hoop het zonder een tweede operatie tot een goed einde te brengen.

Kortom, de vakantie/trainingsstage was erg geslaagd en voor herhaling vatbaar. Misschien dat we de volgende “donkere dagen voor Kerst” weer maar eens deze kant opgaan. Inclusief het verblijf, appartementen Tenerife Sur, welke niet super luxe zijn, maar waar men wel meedenkt en waarvan de ligging als uitvalsbasis perfect is.

Nu rustig het gebruikelijke winterschema weer oppakken.

Het gaat weer beter met Hans. Ondanks de zware val en de forse letsels, heeft hij toch na 4 dagen het ziekenhuis kunnen verlaten. Hij is wonderbaarlijk snel van de grootste pijn en ellende verlost, hoewel hij nog veel tijd nodig zal hebben voor zijn totale herstel. Voor Marion net weer die rust, letterlijk en figuurlijk, om zich weer met de koers bezig te houden. Vandaag stond ze dan ook aan de start van de koers voor elite-vrouwen van het West-Vlaamse Handzame. Koersen in een streek waar koersen nog status heeft, waar mensen geinteresseerd zijn in de koers en renners gerespecteerd worden. Altijd weer heerlijk om daar te zijn.
Het was een koers over tachtig kilometer in goede weersomstandigheden en op een mooi parcours. Het verloop is snel verteld. Snel reden zes rensters weg, welke gingen strijden om de overwinning. Hoewel iedereen rekende op de rappe Henrion, reed in de finale de Zweedse Johansson weg om te winnen. Het peloton sprintte voor de negende plaats omdat er in de voorlaatste ronde ook nog een duo wegreed. Marion werd zesde in de sprint en daardoor netjes veertiende in de totaaluitslag. Foto’s Luc Blouwe.

Twee dagen later toog Marion dan naar Houtvenne voor een koers over 80 kilometer op een snel rondje met snelle omstandigheden. Vijfenveertig rensters aan de start. Marion koerste lekker van voor mee, maar een ontsnapping kwam niet tot stand. Dan maar een massasprint. Marion zat goed van voor, weer goed voor een prijs. Maar dan! Annick van Leuven valt, de groep gaat van schrik om, en een massale valpartij als gevolg. Zie foto van Bert Spits in het fotoboek. Marion valt over van Leuven, maar de schade lijkt mee te vallen, ware het niet dat blijkbaar (waarschijnlijk) een tandwiel over Marion’s onderbeen heeft geritst en een diepe vleeswond heeft veroorzaakt. In het ziekenhuis van Herentals sloot men een open-beenbreuk uit, maar constateerde men dat twee spieren doorgesneden waren: de tibialis anterior om de voet te heffen en de extensor digitorum om de tenen te strekken. Operatief werden deze pezen gehecht door orthopeed Stefaan Verfaillie. Marion kreeg een achterspalk en moet, na ziekenhuisontslag, 4-6 weken hiermee blijven lopen om de gehechte spieren niet los te trekken. In ieder geval een abrupt einde van het seizoen, waarin zij meer en meer op gang kwam, meer en meer prijzen wist te pakken (augustus en september zijn altijd haar maanden) en welk seizoen zij helemaal af wilde maken (zoals elk jaar) middels alle Belgische en nog enkele Duitse koersen. Heel erg jammer, zeker voor iemand wiens passie wielrennen en koersen is. Ook een voortzetting volgend jaar lijkt hiermee op losse schroeven te komen staan, hoewel je bij Marion nooit weet. In ieder geval had ze gepland op een lager niveau te gaan acteren, de vrouwen-B in combinatie met de gemakkelijkere koersen in Belgie en Duitsland. Voorlopig afwachten maar.

Dagboek:
15-09: val om 17.30, transfer naar ziekenhuis te Herentals, röntgenfoto’s gemaakt om een open-beenbreuk uit te sluiten gevolgd door een operatieve hechting van beide spieren/pezen om circa 20.00. Met achterspalk en pijnstillers de nacht wat doorgesukkeld. Geluk bij een ongeluk was dat Marion zeer adequaat opgevangen werd in het AZ Sint Elisabethziekenhuis door orthopeed Stefaan Verfaillie uit de orthopedenmaatschap van de onder topsporters zeer bekende dokter Claes. Verfaillie is gespecialiseerd in de voet- en enkel-regio, alsmede carpaaltunnels en handen. Kortom, een chirurg van de enkelregio die bekend is met pezen (vanwege de carpaaltunnels en handen). Bij een dergelijk chirurg moest Marion’s letsel wel in goede handen zijn.

16-09: na controle door de orthopeed met pijnstilling en antistolling met ontslag, naar huis waar het toneelstuk “de blinde helpt de lamme” startte. Over tien dagen op controle in mijn eigen ziekenhuis.

17-09: een dag van een nieuwe start. Met opgetrokken been met krukken leren lopen, op een karretje door het huis rijden, proberen wat activiteiten op te pakken, het been voor het eerst uitgepakt en de wond verzorgd (“hoe ziet de wond eruit?”, “zit er geen infectie aan te komen?”, “wordt het geen erg lelijk litteken?”, “geen trombose in de maak?”), de eerste heel lichte oefeningen gedaan (“de tenen en de voet lichtjes actief optrekken om de gehechte structuren lichtjes te belasten”), afspraken gemaakt met orthopeed Joosten voor policontrole (een kundige orthopeed die als fanatiek loper zich erg goed kan inleven in wat er op dit soort momenten in een sporter omgaat), medicijnen besteld, een film bekeken en de geweldige stroom van mails en telefoontjes (deels) beantwoord. (wat geeft dit een heerlijke en noodzakelijke steun!!!) Kortom, voor mijn gevoel wat aangetutterd, maar toch flink bezig geweest.

18-09: weinig verandering, hoewel de pijn gelukkig wat afneemt, waardoor de tenen en de voet weer wat meer gaan bewegen. Ben nog wat ongedurig als ik hier zo op de bank lig terwijl het buiten perfect trainingsweer is. Hoewel ik probeer te berusten in de situatie, blijft het nog even stevig balen.

19-09: rustig blijven, rust en de tijd nemen en de tijd maar uitliggen/uitzitten. Nog veel aanloop en telefoontjes gehad. De temperatuur was nog normaal, de wond leek rustig, de pijn was minder. Hopelijk blijft het zo gaan.

20-09: een beetje van hetzelfde, vervelen en balen. Kreeg vandaag per post het operatieverslag van dokter Stefaan Verfaillie uit Herentals. Beleid van hem zou zijn, na tien dagen spalk, nog 3 weken loopgips, waarna de revalidatie kon starten. Is korter dan hij zaterdag had gezegd. Hij had het toen over 4-6 weken gips. Als dat eens zou kunnen! Maar dan moet er geen ontsteking ontstaan. Blijven hopen.

22-09: prima koersweer. Vandaag was de koers van het Belgische Kieldrecht gepland, een koers waar ik altijd nog een prijs heb weten te pakken en waar we altijd met een aantal Belgische koersvrienden een pintje blijven drinken. Nu noodgedwongen op de bank liggen doet dubbel pijn. De berusting is er nog niet echt. Wel al summiere plannen gemaakt hoe de “overwintering” in te vullen voor een mogelijke doorstart. Er moeten immers wat extra activiteiten ingepland worden om het huidige krachtsverlies te compenseren. Maar dan moet het been wel rustig blijven, waar het beetje bij beetje op begint te lijken: de temperatuur daalt en de “gloeiende plek” rond de wond neemt af.

23-09: Lekker buiten in het zonnetje gezeten, mijn moeder op bezoek geweest, dus alle huishoudelijke oneffenheden zijn weer gladgestreken, nog maar eens een filmpje bekeken en, het belangrijkste, de licht verhoogde temperatuur lijkt nu echt te gaan zakken. Zou een opluchting zijn. Dinsdag op controle bij orthopeed Peter Joosten in het Amphia-ziekenhuis. Loopgips?

24-09: vandaag moest Hans op controle. Voor mij ook belangrijk, immers naast dat ik hem in deze periode nodig heb, heb ik hem straks ook nodig om terug mijn niveau te halen. Zijn long was nog verder ontplooid, de ruggenwervel was niet verder gecomprimeerd en de stand van zijn elleboog was nog hetzelfde als na de operatie. Op geleide van de pijn mag hij verder actief worden. De elleboog blijft nog 4 weken in de spalk om nadien verder te buigen en te strekken. Kortom, hoewel hij zich nog steeds geradbraakt voelt, mag hij stilletjes aan meer en meer gaan doen. Hij lijkt op termijn functioneel 100% te herstellen. Ik zit geduldig te wachten tot ik morgen op controle mag met hopelijk een zelfde bericht.

25-09: Vandaag ik dan op controle bij orthopeed Joosten in het Amphiaziekenhuis. Hij was ook tevreden. De pezen lijken goed in tact, hoewel ze nog niet belast mogen worden omdat het nieuwe bindweefsel eerst goed moet ingroeien en moet aansterken. Ook de wond oogt rustig. De hechtingen zijn echter nog niet verwijderd, zoals verwacht, omdat door de grootte van de wond, deze nog niet sterk genoeg is zonder steun van de hechtingen. Wel is over de wond een loopgips aangelegd voor een week, om volgende week weer verwijderd te worden voor de verwijdering van de hechtingen. Kan ik al weer een beetje steunen en gemakkelijker wat lopen in huis. En…….. zonder dat ik het gevraagd had, gaf Joosten me de opdracht mee om weer een stukje te gaan fietsen! Moet kunnen, met gips op een gewone fiets een uurtje de conditie en kracht “onderhouden”. Eerst eens proberen de start te maken op de fietsergometer in de praktijk. Mooi begeleid te worden door een orthopeed, die begrijpt wat er in een sporter omgaat en wat die sporter nodig heeft. Dit alles wel binnen de medisch verantwoorde grenzen. Hoop deze positieve lijn vast te kunnen houden.

26-09: gelukkig slecht weer. De koers in Berlare zou ik dan toch niet gereden hebben. Heb ik meer rust in mijn lijf. Lopen met het loopgips gaat beetje bij beetje beter. Ben ik toch een beetje zelfstandiger. Ben voor het eerst weer onder de douche geweest….. heerlijk. Maar……..niet te gek doen. Heb me neergelegd bij de gedwongen rustperiode. Neem normaal begin van de winter 2 tot 3 weken volledige rust, train dan helemaal niet. Beschouw nu deze periode maar als de jaarlijkse rustperiode, zij het dat deze iets eerder is gekomen dan andere jaren. Betekent wel dat de vakantie dit jaar een actieve zal worden ipv. een rustvakantie. Fietsen dan maar mee……..
Gelukkig ook nog steeds geen verhoging.

27-09: Vandaag wat actiever geweest. Het lopen gaat wat gemakkelijker. Ben de straat een 100 meter op en neer gelopen. Gaat traag en het looppatroon is moeizaam omdat ik geen twee hele passen kan maken vanwege de beperking van het gips. Je kunt niet geheel afwikkelen. Maar je leefwereld is dan weer eens wat groter. Daarna voor het eerst nog een half uurtje rustig gefietst op de fietsergometer met lichte weerstand. Het had met fietsen nauwelijks iets te maken, maar het voelt lekker (beter dan lopen) en stimuleert de doorbloeding, wat de ingroei van nieuw weefsel zou moeten versnellen, waardoor een korter en beter herstel. Laten we zeggen dat de revalidatie begonnen is. Probeer dat elke dag te herhalen en op gevoel heel rustig uit te bouwen.

28-09: was vandaag zo’n beetje een dag als gisteren. Werd wel regelmatig gebeld, dus nog al wat tijd aan de telefoon doorgebracht. Ook leuk. Alles gaat weer wat vlotter. Het half uurtje op de fietsergometer leek al wat meer op fietsen. Maar ik zie het nog niet als training, doch als revalidatie: de doorbloeding stimuleren en de kracht en conditie onderhouden voor zover dat dit zo mogelijk is. Rijd met lichte weerstand, lekker peddelen en bouw nog niet uit in tijd. Ben niet ontevreden.

29-09: gelukkig een regendag. Als je niet kunt gaan trainen kun je dit op zo’n dag beter accepteren. Heel de dag voor de tv gelegen om de beide koersen van het WK te bekijken. Lekkere afleiding. Weer op de fietsergometer gezeten. Ging goed, 40 minuten. Weer iets langer dan gisteren. Mijn been voelt goed aan. Onder het gips de kriebel van herstellend weefsel.

30-09: een dag als gisteren. Heel de dag voor de TV gelegen om het WK te bekijken. Prima dagvulling. Halfweg op de fietsergometer 45 minuten “meegereden”. Weer wat langer dan gisteren. Ging goed. Dinsdag worden de hechtingen verwijderd als het goed is en krijg ik nieuw loopgips. Even onderhandelen voor hoe lang. Ik ga voor het advies van Verfaillie, wat vanaf dinsdag nog twee weken zou betekenen. Joosten had het over nog drie weken, wat dan een kleine zes weken in totaal zou zijn. We zien wel. Het moet wel verantwoord zijn met minimale risico’s.

02-10: deze morgen moest ik op controle bij orthopeed Joosten. Eerst het gips eraf en dan de hechtingen verwijderen? De wond zag er mooi droog en rustig uit. De hechtingen konden dan ook verwijderd worden. De wondranden hielden het prima zonder de steun van de hechtingen. Daarna terug het gips in. Voor hoelang? Twee weken. Joosten ging mee met het voorstel van zijn Belgische collega Verfaillie. Op donderdag 18 oktober gaat het er definitief af, waarna de revalidatie kan starten en ik weer “normaal” kan trainen. Dat zou dan een kleine vijf weken na het ongeval zijn. Lukt dat dan is dat sneller dan verwacht mocht worden en lijkt er nog niet echt een mannetje over boord te zijn. Vooruitlopend daarop dagelijks een uurtje peddelen op de fietsergometer of misschien eens op de weg proberen. Vanwege mijn “gipspoot” kan ik niet anders dan op mijn “boodschappenfiets” te beginnen. Ondertussen gaan we ons maar eens oriënteren over een extra trainingsstage/vakantie in december om het verloren vermogen terug op minstens het winterniveau te brengen. Nodig: goed weer en bergen!

08-10: Even wat balen. Gisteren prachtig weer. Weer om te koersen. Ik zou in het Duitse Nettental mijn seizoen afsluiten. Dat mocht niet zo zijn. Balen. ’s Middags op de fiets naar de Singelloop in Breda gaan kijken. Een halve marathon met een aantal Kenianen. Mooi om te zien. Zit je (noodgedwongen) rustig op een terras en dan blijken veel mensen mee te leven. Verschillenden komen informeren hoe het er mee staat. Is goed voor het moreel.
Nu ook weer een beetje balen. We zouden vandaag voor een weekje naar de omgeving Benidorm vliegen, rusten en het achterland verkennen voor een weekje training in het voorjaar. We moeten gewoon thuisblijven. Helaas. Wel hebben we vandaag twaalf dagen Tenerife geboekt voor in december. Fietsen mee. Hopelijk kunnen we dan met goed weer het verloren terrein herwinnen. Het gaat al bij al weer wat beter. We rijden elke dag ongeveer anderhalf uur, weliswaar op de gewone fiets, ons “trainingsrondje”. Geleidelijk begint het weer op fietsen te lijken. Ik ga zo maar door t/m volgende week donderdag, de dag dat het gips er af mag. Kan ik de normale draad weer trachten op te pakken.

18-10: Vandaag mocht het gips eraf na 4,5 week. In het gips leek Marion een hele Piet. De tenen,die uit het gips staken deden het goed. Ze had gedacht na het gips zo weg te lopen, zij het met een kruk. Nou, dat was even een tegenvaller. Probleem was, dat de voornaamste van de twee aangedane spieren, die van de voetheffers (de tibialis anterior) het wel leek te doen, maar de kracht niet overgebracht kreeg op de voet. De voet kon dus niet opgetrokken worden. En dat is bij het lopen een probleem. Je loopt dan met een klapvoet. Orthopeed Joosten was tevreden. Hij zag voldoende activiteit, dus de pees moest volgens hem in tact zijn en dan zou de functie ook weer moeten herstellen. Nu zit de enkel natuurlijk ook nog vast, dus is het voor de spier dubbel moeilijk de voet in beweging te krijgen. Het meest aannemelijke is dat de pees verkleefd is onder het litteken, dus als het ware vast zit in de wond (waar verschillende lagen wel afzonderlijk gehecht zijn, maar die toch neigen aan elkaar vast te gaan zitten) en zo de gewenste beweging onder het litteken niet uit kan voeren. Revalideren nu. Voorlopig beperkt tot het losmaken van de enkel, rustig de spier aanspannen (zonder de gehechte pees los te trekken), het looppatroon terug inslijpen en dagelijks fietsen. Het is toch weer even spannend. Met de huidige functie zou Marion beperkt blijven bij het lopen en dus ook bij haar werk. Weer even afwachten.

27-10: Ik ben nu een dikke week uit het gips en het is nu precies zes weken geleden dat ik gevallen ben en daarna geopereerd. Verliep het herstel tot nu toe naar wens, juist nu lijkt er toch iets te stagneren. De voetheffer spant wel aan, maar de pees blijft in de verkleving van het litteken hangen, waardoor het peesglijden onder de wond gering is en de voet nauwelijks opgetrokken kan worden. Met het fietsen heb ik daar geen last van, buiten dat dan het litteken zich laat voelen doordat de pees er aan trekt. Maar bij het lopen geeft dit wel problemen. Ik loop nog met een klapvoet. En ik wil volledig hersteld zijn, dus goed kunnen lopen en dus werken, voordat ik aan een nieuw seizoen wil denken. Veel oefenen dus en hopen op een goede afloop zonder nog een operatie. Een operatie waarbij dan de verklevingen losgemaakt zouden moeten worden. Dit zou dan betekenen dat ik in de winter er te lang uitlig, iets wat ik me op mijn leeftijd niet kan permitteren. Nu het nieuwe bindweefsel in de gehechte pees zes weken de kans heeft gehad zich te vormen, moet het nu voldoende sterk zijn om meer te belasten. Te belasten in functie, maar ook bij het mobiliseren van de verklevingen en het littekenweefsel. Daar zullen we maar eens opbouwend intensief mee aan de slag gaan en mocht het onvoldoende resultaat geven, snel terug contact opnemen met orthopeed Joosten met de vraag “hoe verder?”. Voor de komende week, dagelijks twee uurtjes fietsen en met regelmaat ultra geluid geven en mobiliserende oefeningen doen. We gaan er nog steeds van uit dat het allemaal goed komt en ik volgend jaar weer aan de start kan staan.

02-11: Gisteren is Hans weer begonnen met werken in het Amphiaziekenhuis, zij het gedoseerd en rustig. Hij is meteen ook bij dokter Joosten langsgelopen om over mij te overleggen. Ik mocht meteen langskomen. Joosten signaleerde ook de verklevingen, maar wilde zoals verwacht, een en ander toch nog aanzien. Hij was op zich tevreden, maar in hoeverre een adhesiolysis (het losprepareren van de verklevingen) op termijn te vermijden zou zijn kon hij uiteraard ook niet zeggen. Een dag later heeft Hans het probleem nog eens voorgelegd aan een bevriende revalidatiearts. Ook zijn visie sloot aan bij dat wat we al dachten. We gaan voorlopig zo maar door. Rustig oefenen en het gebied rustig blijven volgen. Deze week wel weer voor het eerst op de racefiets gezeten en zelfs met de trainingsgroep van dinsdag/donderdag meegeweest. Ging prima. Ik heb bewust nog niet aangezet, maar desondanks gaf dit geen moeite. Lijk dan ook op het normale “winter-niveau” voor deze tijd te zitten. Geeft toch ook weer een goed gevoel. Is dat dagelijkse getob op de gewone fiets toch ook weer niet voor niets geweest. Vanaf nu probeer ik mijn gebruikelijke winterprogramma op te pikken: vier keer per week 60 kilometer fietsen, rustige hersteltraining, genieten van het fietsen en de omgeving.

12-11: Weer tien dagen verder. Alles gaat hier zijn gangetje. Ik zit wat het trainen aangaat op mijn normale winter-trainingsschema. Het niveau lijkt redelijk op peil. Ben begonnen met therapeutisch te werken. Halve dagen. Volgende week ga ik, als het goed gaat, weer hele dagen werken. Wat betreft de mobiliteit van de pees….. het gaat langzaam vooruit. Beetje bij beetje lijkt de pees iets losser in het litteken te komen liggen. De pees is met wat fantasie nu ook onder te pees te zien als de spier zich aanspant. De voet kan ook iets beter en gemakkelijker opgetrokken worden. Maar alles bij elkaar toch nog zeker niet voldoende om van een normaal looppatroon te kunnen spreken. Ik loop nog enigszins met een klapvoet, hoewel het wel minder is dan in het begin. Laten we zeggen dat het begin gemaakt is en nu maar hopen dat de vooruitgang doorzet, zodat een operatieve correctie niet alsnog nodig is.

SLUITINGSPRIJS HANDZAME (W)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(80 km – 16 x 5 km)

1. JOHANSSON Emma karolina Vlaanderen Capri Sonne T-Interim 02:10:00
2. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE :30
3. DRUYTS Kelly VZW LOTTO-LADIESCYCLING :34
4. HENRION Ludivine DSB CYCLING
5. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
6. WERNER Laure Vlaanderen Capri Sonne T-Interim :40
7. SILVERSIDES EMMA Global Racing Team 3:20
8. LEENKNEGT Liliane KSV DEERLIJK GAVERZICHT 4:20
9. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING 4:25
10. JONES-DAVIES Emma Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
11. DEBBOUDT Sylvia KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
12. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
13. ARNOUTS Anne KONINKLIJKE HOBOKEN W.A.C. V.Z.W.
14. BAX MARION WV Breda
15. VERHAEGHE Hannah WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
16. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
17. HUYGHE Melissa BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
18. SIOBHAN DERVAN Lotto Belisol Ladiesteam
19. POTUMS Carine BENELUX TEAM
20. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
21. ROSYIDA DAHLINA PENGDA ISSI JATIM
22. DEPOORTER Elise Lotto-Belisol Ladiesteam
23. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
24. VAN DOORSLAER Annelies VZW LOTTO-LADIESCYCLING
25. GODART Suzie UC Dippach
26. THYS Patricia BENELUX TEAM
27. DEBBOUDT Evelien KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
28. VAN DE PONTSEELE Ilse BENELUX TEAM
29. DE KEYSER An KSV DEERLIJK GAVERZICHT

Vandaag reed Marion de laatste tijdrit die meetelde voor de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie en welke verreden werd in de polders van Woubrugge. De tijdrit was 15 kilometer lang, ging over een U-vormig parcours met een keerpunt boven op een van de vele dijken.
Marion voerde het klassement aan met een punt voorsprong op directe rivale Mirjam van Dijk uit Pijnacker. Aanvankelijk leek ze onbedreigd de competitie te winnen, maar omdat de voorlaatste rit in Noordeloos verreden werd op dezelfde dag als het wereldkampioenschap voor Masters te Sankt Johann in Tirol, werd de voorsprong van tien punten gereduceerd tot een. Marion had haar zinnen gezet op het eindklassement, het verschil was miniem (ze moest hoe dan ook Mirjam voorblijven), wat de nodige stress met zich meebracht.
De benen vielen blijkbaar goed, Marion won de tijdrit over 15 kilometer in 21.54, wat een knap gemiddelde inhoud van 41.07 kmpu. Hiermee was ook het eindklassement van de tijdritcompetitie binnen.
Weer heeft Marion een van de gestelde doelen voor dit jaar gerealiseerd. Immers, ze wilde goed rijden in de tijdritten en met het winnen van de wereldtitel tijdrijden en de tijdritcompetitie Zuid-Holland is dat doel bereikt. Maar dan slaat indirect het noodlot voor Marion weer fors toe. Zaterdagochtend gaat haar man, steun-en-toeverlaat trainen met een groep. Met een snelheid van 47-48 kmpu. knijpt zijn voorganger plots in de remmen, Hans raakt het achterwiel en wordt afgecatapulteerd. Na afgevoerd te zijn met de ambulance bleek in het ziekenhuis, dat hij een elleboog, twee ribben en een ruggewervel gebroken had, alsmede een klaplong opgelopen te hebben. De koers van die dag te Wenduine, door vriend Fernand Fonteijne georganiseerd, schoot er daardoor bij in. Zondag reed ze nog wel in Grembergen, waar ze in een massasprint 22ste werd. Direct na de koers ging ze naar het ziekenhuis waar de toestand van Hans verslechterd bleek te zijn. De koers van Massemen op maandag liet ze dan ook maar weer schieten. Marion heeft de ondersteuning van de werkzaamheden van Hans, die aan de fietsen sleutelt, vele kilometers achter het stuur zit om naar de koers te rijden, meetraint, masseert en organiseert, hard nodig om te kunnen acteren op het haar bekende hoge niveau. Het gaat inmiddels met Hans weer beter, hij is weer thuis, maar hij moet het voorlopig met al die problematiek rustig aan doen.
En dat juist nu Marion weer zo goed reed. Kan ze dit seizoen sterk afsluiten of gaat het door de omstandigheden uit als een nachtkaars?

Uitslagen tijdrit Woubrugge (Zuid-Hollandse tijdritcompetitie):

Vrouwen:
1. Marion Bax, 15 km. in 21.54, gemiddeld 41.07 kmpu.
2. Mieke van den Burg, 22.04
3. Mirjam van Dijk, 22.14

Eindstand:
1. Marion Bax
2. Mirjam van Dijk
3. Gabriella Rovers
4. Iris Slappendael
5. Mieke van den Burg
6. Amanda Bongaards
7. Anneke Lubeek
8. Wilma de Moel
9. Denise van Beers
10. Lianne Wagtho

09/09/2007- GREMBERGEN (O)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(90 km – 14 x 6,4 km)
Aantal deelnemers: 71

1. VAN RIE An AA DRINK Cycling Team 02:12:55
2. SILVERSIDES EMMA GLOBAL RACING TEAM 2:40
3. BRULEE Latoya AA DRINK Cycling Team 2:45
4. DE VUYST Sofie VZW LOTTO-LADIESCYCLING
5. STERCKX Kathleen AA DRINK Cycling Team
6. JOCHEMS SIGRID WV LUCHTSCHIP
7. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING
8. HARRIS NIKI GLOBAL RACING TEAM
9. D`HOORE Jolien VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM
10. EVERSDIJK ANNE ZRTC THEO MIDDELKAMP
11. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
12. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
13. VAN DEN BROECK Inge AA DRINK Cycling Team
14. BEYEN Lien VZW LOTTO-LADIESCYCLING
15. VAN DEN STEEN Goedele BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
16. DE NYS Sofie BENELUX TEAM
17. DEVESTELE ADELINE MARCHOVELETTE
18. INGELS Veerle AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
19. HEINE Nicole RSV Seeheim 1971
20. HUYGHE Melissa BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
21. BUYL Kimberly VAN EYCK SPORT
22. BAX MARION WV BREDA KNOOPPUNT
23. CLAES Ines BENELUX TEAM
24. DE HEER JORINDA RSC DE ZUIDWESTHOEK
25. ALAERTS Inge WSC HAND IN HAND BAAL
26. VAN AGTMAAL JOSINE RSC DE ZUIDWESTHOEK
27. HIERCKENS Corine Lotto-Belisol Ladiesteam
28. KONINKX Lieve 2MEGA – SAECO HEIST O/D BERG
29. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
30. SCHEMMER JANA RSV UNNA 1984
31. DE RIDDER Amy BENELUX TEAM
32. TEMMERMAN Ilse KSV DEERLIJK GAVERZICHT
33. VAN DER VELDE ANGELA RSC DE ZUIDWESTHOEK
34. VANDERMEULEN Cindy BENELUX TEAM
35. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
36. JANKE Dorothee RC Endspurt 08 Wuppertal
37. DE WEERDT Ellen AFDELING ANTWERPEN – WBV
38. VAN REUSEL Sanne KON. BALEN B.C. V.Z.W.
39. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
40. VAN GUCHT Hanneke BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
41. MEUR DOROTHEE VC BLANCS GILETS
42. WANNIJN Ine FUNNY BIKERS KLUISBERGEN
43. VAN DEN HAUTE Fanny AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
44. DELFOSSE Catherine Lotto-Belisol Ladiesteam
45. DE SCHEPPER Cindy AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
46. NADLER Britta RV Witten 1946
47. STERCKX Sharon EMVERSPORT INTERNATIONAL CYCLING TEAM
48. OST Annelore BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
49. LEENKNEGT Liliane KSV DEERLIJK GAVERZICHT
50. FAY JENNIFER DENDRUM TOWN CENTRE
51. STAMBULA Annegret RC Düsseldorpia 1890
52. CLEEMPUT Irina WK NOORD WEST BRABANT
53. WYNANTS JULIE VC DE L ESPOIR CONDRUZIEN
54. OOSTERBOSCH Sandra TWC Het Snelle Wiel
55. BORREMANS Sarah SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
56. KERF CELINE PREDICTOR LOTTO VC ARDENNES
57. VAN DOORSLAER Annelies VZW LOTTO-LADIESCYCLING
58. VERHAEGHE Hannah WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
59. POTUMS Carine BENELUX TEAM
60. MICHIELS Githa GEMEENTELIJK FEESTCOMITE – HEMIKSEM
61. NOHLES Alexandra RC Düsseldorpia
62. THYS Patricia BENELUX TEAM
63. SCHERPEREEL Nancy AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
64. O HAGEN JULIE RAPHA CONDRA
65. JONES-DAVIES Emma Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
66. MOORTGAT Karen K.W.C. HEIST ZUIDERKEMPEN V.Z.W.
69. VERRIEST Sandie ASFRA RACING TEAM