Wat Marion gisteren in Sint-Katelijne-Waver (B) niet lukte (hier sprong ze +/- 12 km. voor de finish weg met Kelly van Eijcken, doch werd 2 km. voor de finish teruggepakt; ze reden toen voor plaats 4 en 5 in de uitslag), lukte vandaag wel in het Duitse Rees-am-Rhein. Op een snel, typisch Duits rondje met wederom een perfecte organisatie en een berg premies, vormde zich na enkele schermutselingen rond half koers een kopgroep van 6 rensters, met daarin oa. Marion en Lenie Dijkstra. Hoewel Marion enkele ronden voor de finish nog alleen probeerde weg te komen, werd het toch een groepssprint. Lenie Dijkstra won. Marion, die de sprint zelf aanging, miste op een “band-en-velg-dikte” het podium en werd vierde. (zie fotoboek)

Vandaag kwam Marion voor de derde maal deze week in actie in Sankt Johann in Tirol. Ditmaal stond het WK weg voor Masters op het programma. De hele dag was het erbarmelijk weer: tien graden koud en plenzende regen. Het was dus erg improviseren om Marion goed aan de start te krijgen. Alles goed gepland en uitgevoerd, kon de koers beginnen.
De Russische Vasilkova versnelde meteen aan de voet van de eerste klim, de Deense Drejer reageerde. Marion vond het te vroeg en controleerde de koers vanop de kop: wordt het gat niet te groot? Marion reed in een strak tempo omhoog, waardoor de meeste rensters gelost werden. Slechts de Amerikaanse Hilburn en de Zwitserse Glaus bleven aan haar wiel; voor de top haalde men Drejer al weer in, die meteen gelost werd. Was helemaal opgeblazen. In de afdaling kwam het trio bij Vasilkova. Op de volgende klim versnelde de Russin weer op de stijle stukken, waarop Glaus en Hilburn gelost werden, Marion forceerde het tempo op de minder stijle stukken, het vals plat en op het vlakke. De Russin, zo deed ze blijken (ze praat echt geen meter over de grens), reed graag met Marion weg: liever een temporenster erbij, dan in de achtervolging. Bovendien had ze uiteraard de overwinning van maandag in haar achterhoofd. Het duo verstond elkaar goed, bleef buiten schot op het achtervolgende duo (1.34 minuut) en kon gaan sprinten voor de wereldtitel.
De sprint verliep voor Marion beter dan maandag, hoewel ze er niet aan ontkwam van de kop af te vertrekken. Gelijktijdig gingen ze aan, het werd een duel naast elkaar, waarin de Russin Marion met een halve lengte klopte. Puur op waarde geklopt door een goede renster. Waarschijnlijk heeft Vasilkova vroeger ook op niveau gekoerst: ze is sterk en doorziet de koers als geen ander. Je hoeft ze niets te leren en dat is iets wat je niet op latere leeftijd nog even doet. Weer zilver derhalve.
De Zwitsers Glaus werd derde door de Amerikaanse Hilburn te kloppen. Zie ook in “fotoboek” en onder “krantenknipsels”.

Vandaag reed Marion het WK tijdrijden voor Masters te Sankt Johann in Tirol. Het is een prachtig parcours, 10 km. heen en vervolgens terug, met halfweg een klimmetje wat net op het buitenblad te nemen is (als men goed genoeg rijdt). Marion had hier een derde plaats te verdedigen. Even was er wat stress. Zet ik de wielen met de baanbanden en 12 atmosfeer erin, of doe ik het met wat minder? Hoe is het weer in verband met deze banden? Men voorspelde regen.
Tenslotte was alles rond en kon de race komen. Marion reed een strak tempo van 40 km. per uur gemiddeld, wat goed was voor de trui. Tweede werd de Duitse Petra Kluender op 23 seconden en derde de Tsjechische Jamila Manchakova.
Jammer dat in het voorjaar de echte macht er niet was tijdens het regionaal en Nederlands tijdritkampioenschap. Marion had hier korter willen en kunnen eindigen als ze toen niet met het gebrek aan macht zou hebben gezeten tgv. haar sleutelbeenbreuk in maart.

Marion reed vandaag in de RADWELTPOKAL, de wereldbekerwedstrijd voor Masters, te Sankt Johann in Tirol. Er stond weer een mondiaal veld aan de start. Marion dacht zich door een wekelijkse training in de Voerstreek goed voorbereid te hebben op het bergachtige parcours. Vooral de eerste klim vindt ze lastig en is telkens bepalend voor de koers; vandaar haar wekelijkse tocht naar de heuvels. Dit jaar ging het goed bergop. Marion kwam met drie andere rensters boven in het eerste groepje, waaronder de Russin Lubov Vasilkova en de Deense Lone Drejer. De Russin demarreerde net voor de top en reed in de daaropvolgende afdaling tweehonderd meter weg. De achtervolging werd mn. geleid door Marion; ze heeft hier al eerder geleerd op een ander te rekenen. Toen de eerste kruiddampen opgetrokken waren, was het veld verbrokkeld op het eerste groepje van zeven na. Vervolgens demarreerde eerst de Deense, even later gevolgd door de Zwitserse Glaus. De Russin en Marion sloegen de handen ineen en reden er ook naar toe. Het eerst volgende klimmetje gaf Marion er een snok aan, waardoor de Zwitsers werd gelost. Met drie reed men naar de streep. Marion zat te vroeg op de grootste versnelling en in tweede positie. Vasilkova verraste de twee anderen, ging vanuit het wiel de sprint aan, nam tien meter welke slechts gedeeltelijk door de twee anderen goedgemaakt kon worden. Marion werd tweede, Drejer derde. Als ze slimmer had gesprint had er misschien meer ingezeten.

Vandaag reed Marion in haar eigen streek en wel in de ronde van Nispen. Het was een pittig rondje: steentjes en vals plat op aan de ene kant en vals plat af aan de andere kant. Het deelnemersveld van 45 rensters werd dan ook flink uit elkaar geschud.
Na eerdere pogingen reed er een kopgroep weg van 7 rensters met daarbij Minke van Dongen, de zussen Groeneveld, Arenda Grimberg en Andrea Bosman. Marion lag aan de basis van een achtervolgend groepje van ook 7 rensters. Zij sprong als eerste, eerst sloot Marieke Verhoeven aan, vervolgens oa. Jolanda van Dongen-Cools, Sandra van Veghel en Monique Rotmensen. Beetje bij beetje reed de tweede groep naar de eerste. Toen het gaatje nog maar honderd meter was, sprongen Jolanda en Monique er samen heen. Ze lieten de rest van de groep achter. Marion (was dit wel verstandig?) reed in de laatste ronde het laatste gaatje dicht met de rest in haar wiel. Ze sloot in de laatste bocht aan, net toen de op dat moment 13-koppige groep de sprint aanging (Andrea Bosman was 2 ronden voor het eind weggereden, solo naar de overwinning). Geen wonder dat alles wat in haar wiel van haar inspanningen had geprofiteerd, zich veel frisser in de spurt kon mengen. Marion kwam aan in de kopgroep, doch werd 14 van de 14. Laten we het er maar op houden dat het kopwerk een goede training is geweest voor het WK tijdrijden van volgende week. (zie foto-boek)

Zondag reed Marion in het Belgische Zingem een koers voor elite-vrouwen over 55 km. Het was een criterium op een leuk , snel, doch lastig parcours van 2,2 km. Ondanks de hitte stonden er toch nog 45 rensters aan de start. Meteen werd er goed doorgekoerst, wat tot gevolg had dat er nogal wat meisjes het peloton moesten laten gaan. Na een kwartier koers reed Belgisch kampioene Natascha Maes weg uit de groep. Ilse Geldof en Evi van Damme trachtten nog aan te sluiten, doch tevergeefs. Zij vielen terug in een groep van 6 rensters, die ook nog weggereden waren. Marion trachtte met nog wat rensters het gat dicht te rijden, of met een tweede groepje weg te rijden. Slechts enkelen in de groep hadden ook die intentie (zoals Karin de Krijger en good-old Nele Dhaene), doch de steun was te gering (de warmte of had men belangen voorin?).
Kortom, Marion reed met het peloton voor de tiende plek. In de sprint wist ze toch nog de veertiende stek in de totaaluitslag te pakken. De koers liep niet zoals hij had moeten lopen.
Natascha Maes daarentegen reed op een imponerende wijze met een lange solo naar de overwinning. Wat een nationale kampioenentrui toch een stimulans kan zijn! (zie foto-boek)

Vandaag reed ze in het Belgische Brasschaat de 1000 euro-wedstrijd. De eerste twintig rensters in de rit-in-lijn kwalificeerden zich voor de finale-afvallingswedstrijd. Marion kwalificeerde zich middels een 16de plaats in de rit-in-lijn, welke gewonnen werd door Debbie Mansveld. De finale-afvalling werd verreden in natte en gladde omstandigheden. Marion speelde op safe, ook omdat ze wist dat ze die 1000 euro “never-nooit-niet” zou kunnen pakken. Bij de eerste afvalling was ze “de klos” en werd dus 20ste. Sandra Rombouts reed leep in de finale weg, won en pakte de 1000 euro.

Zondag reed Marion in Kortessem, Belgisch Limburg, een wedstrijd voor elite-vrouwen over 85 km. met 68 rensters aan de start. Vrij vroeg in de wedstrijd reed er een kopgroep weg met hierin Sofie Goor, Natascha Maes, Lensy Debboudt en Katleen Vermeiren. Ondanks dat er nog genoeg sterke rensters in het peloton achterbleven, wisten deze niet de jacht te organiseren om het gat op de kopgroep dicht te rijden. De vier vooraan streden om de overwinning. Waarschijnlijk vanwege de onderlinge rivaliteit, wist de outsider Goor in de laatste ronde weg te rijden naar de overwinning. Het peloton sloot haast nog aan bij het restant van de kopgroep, die maar net buiten schot konden blijven. Maes 2, Debboudt 3 en Vermeiren 4. De laatste ronde reed Ine Wannijn nog weg uit het peloton, goed voor een 5e plaats in de uitslag. Het peloton sprintte dus voor plek 6. Coene won voor Fiers en Marion. Het leverde Marion dus de achtste plaats op in de uitslag. Ze had dit niet echt verwacht, daar ze met name in het begin van de koers slechte benen had. Het kan blijkbaar verkeren. Kristy Miggels 9, Karin de Krijger 15 en Minke van Dongen 17.

Maandag stond Marion aan de start van de altijd weer lastige Draai van de Kaai: een niet lopend rondje met veel slechte weg en veel vertrekkers met deels betaalde internationale toppers. Dit jaar werd het de laatste koers van Leontien Zijlaard-van Moorsel op nationale bodem. Een triomftocht voor Leontien? Nee dus! Met name twee Amerikaanse rensters (met kampioene Kristy Amstrong voorop) reden telkens het gat dicht op mn. van Moorsel, als die weg wilde rijden. Gevolg: een koers waarin het nooit is stilgevallen en waarin de 60 km. werden afgelegd dik binnen de anderhalf uur! Gevolg: van de 85 gestarte rensters kwam nog niet de helft aan. Ook Marion had het taai, doch zij wist zich tot het eind in het peloton te handhaven. Helaas was er een kleine valpartij met het ingaan van de laatste ronde, waardoor Marion, als ze al prijs gereden zou hebben (waarschijnlijk niet dus), deze prijs zeker kon vergeten. Ester van de Helm viel en een aantal konden haar niet ontwijken. Gevolg een bloeduitstorting op de elleboog en heup, slaggetje in het voorwiel en gescheurd stuurlint. Mirjam Melchers won na een lange solo (zeer knap op dit niet-lopende parcours bij deze hitte). Leontien won de sprint voor Debbie Mansveld.

Vandaag reed Marion in het Belgische Willebroek. Er stonden 65 rensters aan de start. Snel reed er een kopgroep weg van 10 rensters. Na enkele ronden werd deze teruggepakt, snel gevolgd door een nieuwe vlucht van 11. Marion heeft er nog even tussen zitten rijden met drie andere rensters in een poging aan te sluiten. Dit lukte niet en het peloton sloot terug aan. Ilse Geldof, Tanja Hennes en Sandra Rombouts reden uit de kopgroep weg om in bovenstaande volgorde te finishen. In de laatste ronde reden er dan nog eens 10 rensters weg uit het peloton. Weg prijzen. Marion werd derde in de sprint van het peloton; geen prijs derhalve. De twee voorgaande koersen, inclusief de zware van Roosendaal, in combinatie met het warme weer, waren er voor Marion teveel aan. Het was eigenlijk een kwestie van meerijden. Misschien moet ze maar eens selectiever gaan rijden, in plaats van alles te rijden (!?).