Het seizoen leek voor Marion zo uitzonderlijk goed te beginnen. Ze reed vandaag haar eerste wedstrijd van het seizoen onder zeer zware omstandigheden te Honselersdijk. Door de stormachtige wind werd het veld geheel uit elkaar gereden. Na twee duo’s reed Marion in een groepje van zeven voor de vijfde t/m de elfde plaats met oa. Vera Koedooder en Adrie Visser. Ze leek dus meteen een goede prijs te gaan pakken, voor haar uitzonderlijk zo vroeg in het seizoen. Enkele ronden voor het einde sloeg het noodlot toe. Een renster maakte door de wind een zwieper en reed in Marion’s voorwiel. Ze sloeg over de kop en brak, zo bleek later, haar linker sleutelbeen. Vanuit Honselersdijk wist ze toch nog haar eigen Amphia-ziekenhuis te bereiken, waar de foto’s de verwachte breuk lieten zien. Orthopeed Joosten zal haar morgen opereren: hij plaatst een plaatje op de breuk, zodat Marion hopelijk snel weer de training kan hervatten. De door haar geleverde winter-trainingsarbeid is dan misschien nog niet voor niets geweest.
Auteursarchief: Hans Goeijers
Artikel uit Issue-sport, maart 2004
Sportvrouw van het jaar van Groot-Breda Marion Bax:
“Het was nu of nooit”
Door Sylvie Smeets
Al vier keer was ze genomineerd voor Sportvrouw van het jaar voor Groot-Breda. Steeds miste ze, ondanks haar uitstekende fietsprestaties, net de boot. Dit jaar moest ze opboksen tegen zwemster Sandra Temmerman en atlete Melissa Boekelman. Een zware dobber, maar Marion heeft zich nog nooit snel uit het veld laten slaan en nu was ze dat ook zeker niet van plan. En terecht: Wielrenster Marion Bax uit Bavel is half februari dan toch eindelijk verkozen tot sportvrouw van het jaar voor Groot Breda.
“Zo’n titel halen is perfect natuurlijk. Het was nu of nooit, want het seizoen 2004 wordt m’n laatste jaar op niveau,” vertelt Marion die ondanks haar 47 jaar nog steeds bij de elitevrouwen fietst. “Het kost me wel steeds meer energie om met topsporters als Leontien van Moorsel mee te komen hoor,” geeft Marion toe aan de vooravond van het vertrek naar haar hoogtetraining in Spanje. “Na deze training zet ik in Zuid Frankrijk nog even de puntjes op de i en zou ik klaar moeten zijn voor de laatste wedstrijden van mijn carrière.”
Fantastische carrière
Eind oktober stopt Marion met het fietsen op hoog niveau. “Alle doelen zijn zo´n beetje bereikt en er is meer dan alleen maar topsport. De laatste zes jaar heb ik alle vrije tijd in het fietsen gestoken. Ik zit zo´n twintig tot dertig uur in de week op de fiets. Het wordt tijd voor wat anders.” Op de vraag wat ze na haar fietscarrière gaat doen kan ze nog geen antwoord geven. “Ik ga me eerst honderd procent op de laatste wedstrijden richten, daarna zie ik het wel. Als ik daar nu over na ga denken, leidt me dat te veel af.” En dat is niet de bedoeling want er staan nog twee grote en belangrijke wedstrijden op de rol: de EK in Portugal en de WK in Oostenrijk. Wat Marion daar ook bereikt, ze kan terugkijken op een fantastische carrière. Ze heeft zo langzamerhand wel bereikt wat ze wilde. “Ik heb er echt alles uit gehaald wat erin zat.” Bij alle wedstrijden om de wereldtitels heeft deze topvrouw dan ook op het podium gestaan: zowel op de weg in Oostenrijk als bij het tijdrijden werd ze derde. Op de onderdelen puntenkoers en sprint is ze wereldkampioen en naast deze gouden plakken, hengelde ze bij de achtervolging in Manchester een zilveren medaille binnen. Op de 500 meter maakte ze het rijtje compleet met brons.
Smakkerd
En dit terwijl ze op haar veertigste dacht dat ze nooit meer zou fietsen. “Ik maakte toen zo´n smakkerd dat ik mijn linker knieschijf brak en m´n rechter verbrijzelde. De maanden bedrust, gaven me de drive om op m´n veertigste toch nog met de cyclosportieven mee te willen. Het kon toch niet zomaar voorbij zijn?” Marion weet niet beter dan dat ze fietst. Vanaf haar 16de combineerde ze haar studie verpleegkunde al met fietsen in de subtop.Vanaf haar 27ste was ze altijd te vinden tussen de recreatieve toergroepen.
Terug in het zadel
Na haar ongeluk knokte ze zich terug op het zadel en sloot aan bij de cyclosportieven. Daar vonden ze haar conditie en snelheid zo goed dat ze haar richting wedstrijden stuurde. En terecht. Ze haalde vanaf haar veertigste het hoogst haalbare. Nu is ze zelfs beloond met de titel Sportvrouw van 2003 voor Groot Breda. “Deze titel is mooi meegenomen. Na vier nominaties op rij ging ik eigenlijk heel nuchter de verkiezing in. Ik was dus behoorlijk verrast dat ik dit jaar wél met de award naar huis mocht.”
Combineren
Hoe Marion het wielrennen kan combineren met haar werk? Als ic-verpleegkundige in het Amphia Ziekenhuis heeft ze prettige collega´s die altijd paraat staan een dienst over te nemen als Marion een wedstrijd heeft. “Verder kost het me vakantiedagen.” Daarbij komt dat Marion door het ongeluk nog maar parttime werkt. “Ook als ik straks stop met het grote werk, moet ik altijd blijven fietsen om de kracht in m´n knieën te behouden. Je begrijpt dat fietsen nooit een straf voor me zou zijn,” lacht ze.
Als je meer over Marion Bax wil weten, kijk dan op http://www.marionbax.nl
Artikel uit BN/DeStem, maart 2004
Succes Marion Bax smaakt naar meer
Door Peter van Bergen
Dinsdag 2 maart 2004 – De Omloop Het Volk ging zaterdag niet door. De openingskoers van het wielerseizoen werd niet verreden vanwege sneeuwval. Verwarring is er dan in huize Goeyers-Bax.
Want in Bavel, waar de sportvrouw van Breda huist, ontsnapt geen enkele koers aan de aandacht. En zeker de Vlaamse openingskoers niet.
Marion Bax, in mei wordt ze 48 jaar, maakt zich op voor nog een jaar bij de elite-vrouwen, het puikje van het nationale vrouwenpeloton. Waarom? “Omdat het nog zo goed gaat”, klinkt de van oorsprong Rotterdamse. Ze weet dat ze serieus wordt genomen door de concurrentie. Vorig seizoen won ze drie koersen, werd in een peloton van 156 renners 22e op het NK en pakte nog een handvol ereprijzen. Sportvrouw van Breda werd ze, omdat ze wereldkampioen puntenkoers werd op het WK- Masters in Manchester. Ervoor en erna pakte ze zilver op het onderdeel achtervolging en brons op de disciplines weg, tijdrijden en vijfhonderd meter staande start.
De regenboogtrui hangt samen met de gouden medaille, netjes achter glas, op een opvallende plaats in de woonkamer. Bekers en trofeeën staan op elkaar gepropt in een overvolle vitrine. “Prijzen van de afgelopen jaren. De rest staat op zolder”, zegt Marion Bax met trots in de ogen.
Trots, omdat het toch allemaal lukte na een forse lijdensweg. In feite zette ze in 1982 een punt achter haar carriëre. “Op 28- jarige leeftijd”, rekent ze. “Ik was geblesseerd en had moeite met de vele trainingsuren. De hobby fietsen bleef in trimgroepen en later bij de cyclo-sportieven. Ik merkte, dat ik tochten van 150 tot 200 km makkelijk aankon. Voortdurend won ik aan inhoud en snelheid. Toch maar weer een licentie aanvragen, dacht ik in 1998. 43 Jaar was ik. Er stonden nog acht wedstrijdjes op het programma. Bij vijf ervan eindigde ik bij de eerste twintig.”
Trainingsrit
Later dat jaar ging het fout op een trainingsrit. Ze werd geschept door een auto, brak haar linkerknieschijf en verbrijzelde de schijf aan de rechterkant. “Nooit meer fietsen”, voorspelde de orthopeed. “Dat nooit”, dacht Marion Bax. Moeilijke jaren volgden, maar ze slaagde met het WK Masters in 2003 als triomferend jaar.
Relativeren
“Ik kan goed relativeren en raak niet snel in paniek”, zegt ze van zichzelf. “Ook kan ik me zonder stressgevoel focussen op een gesteld doel. In die maanden van herstel was er ook geen ander perspectief. Ik mocht niet meer skiën, hardlopen, zelfs niet te lang staan. Zwemmen kon wel, maar daar had en heb ik niets mee.”
Marion Bax, als operatieverpleegkundige verbonden aan het Amphia-ziekenhuis, keerde met een zeker fanatisme terug in het peloton. “Als individueel renner. Ik heb een privé- sponsor”, zegt ze. “Af en toe is er een verzoek van een ploeg om met hun te rijden. Die benadering bevalt me. Het is toch een bewijs, dat ze rekening met me houden.”
Ontspannen bereidt Marion Bax zich voor op het komend wielerseizoen. “Bij mij is er niet de druk van moeten winnen”, zegt ze.
“Maar puur als liefhebber rijd ik natuurlijk niet. Je traint daar geen 25 uur per week voor. De doelen zijn gesteld. Presteren wil ik op het EK Masters in Portugal en natuurlijk op het WK Masters, op de weg in Oostenrijk en op de baan opnieuw in Manchester. Een regenboogtrui heb ik al, maar eentje meer trek ik met net zo veel plezier ook aan.”
PERFECTE TRAININGSSTAGE IN FUENGIROLA
Marion is van 12 tot en met 20 februari samen met Hans Goeyers op trainingsstage geweest in het Zuid Spaanse Fuengirola. Was het elders in deze regio in deze periode regenachtig, Marion trof perfecte weersomstandigheden: tussen de 16 tot 26 graden, lichte wind, onbewolkt tot licht bewolkt, geen drup regen. In 8 dagen trainde ze 720 km, en dat op zeer geaccidenteerd tot bergachtig terrein. Dat zou je wat deze regio betreft het enige minpuntje kunnen noemen: er is geen meter vlak te fietsen (op de lange boulevard na). Na terugkomst merkte ze dan ook dat ze aan snelheid had ingeleverd, doch de macht en inhoud was door de doorgevoerde weerstandstraining duidelijk toegenomen. En daar is zo’n trainingsstage juist voor bedoeld: datgene trainen wat in Nederland haast onmogelijk is.
Toen Marion en Hans in het vliegtuig zaten, nog voor het opstijgen, begon het fors te regenen. Dit heeft dagen aangehouden. Ze vertrokken juist op tijd na een, nogmaals, perfecte week. Dank voor het kunnen realiseren van deze vruchtbare trainingsweek is hierbij verschuldigd aan Mart van de Korput (stelde zijn huis in Fuengirola beschikbaar terwijl hij zelf naar de Ruta del Sol was) en Jan Nijenhuis (welke het vervoer van de fietsen van en naar de luchthaven voor zijn rekening nam). Zeker voor herhaling vatbaar!
Half maart zou Marion nog een week naar Villespassans in de Haut Languedoc (Zuid Frankrijk) gaan, waar in ieder geval het landschap en wegennet garant staat voor een perfecte trainingsstage. Door de minder dan gebruikelijke weersvooruitzichten aldaar en de bovengemiddelde vooruitzichten in Nederland in de bewuste week, heeft Marion op het laatste moment besloten niet naar Frankrijk af te reizen en de vakantiedagen te benutten voor extra trainingsactiviteiten in eigen omgeving.
PS. het huis in Fuengirola is voor 50 euro per dag te huur; in combinatie met de goedkope tickets van Basiqair (dagelijks tweemaal vanaf Schiphol en eenmaal vanaf Rotterdam), is een goede en goedkope trainingsstage voor een individueel in te vullen periode voor iedereen beschikbaar.
MARION WERD SPORTVROUW VAN HET JAAR VAN GROOT-BREDA
Vanavond werd Marion op een goed georganiseerd, druk bezocht en door presentator Kees Maas zeer geanimeerd geleid Sportgala Breda verkozen tot Sportvrouw van het jaar van Groot-Breda. Na reeds drie keer eerder genomineerd te zijn geweest, was het deze keer wel raak en ging ze met de begeerde titel en de bijbehorende Award naar huis. De andere genomineerden waren Melissa Boekelman (atletiek) en Sandra Temmerman (zwemmen). (zie fotoalbum + krantenknipsels).
Bij de mannen werd Gijs Damen, Europees zwemkampioen te Dublin op de 4 x 50 meter vrije slag-estafette in een nieuwe wereldrecordtijd, Sportman van het jaar.
De dag nadien vertrok Marion voor een 10-daagse trainingsstage naar het Zuid-Spaanse Fuengirola.
Artikel uit BN/De Stem, februari 2004
Recordzwemmer pakt ook prijs in Breda
Door Peter van Bergen
Woensdag 11 februari 2004 – BREDA – Op het jaarlijkse sportgala van Breda is zwemmer Gijs Damen sportman van Breda geworden.
Damen, gisteravond niet aanwezig wegens een verblijf in Griekenland, was in 2003 WK-deelnemer en later in Dublin op de 4 x 50 meter vrije slag- estafette met een nieuw wereldrecord winnaar op het Europees kampioenschap. Wielrenster Marion Bax werd met onder meer twee wereldtitels op het WK- Masters uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar 2003. Het zeiltrio Sven Machielsen/Bram van Hooydonk/John den Engelsman mag zich met een wereldtitel de beste sportploeg van het jaar noemen. Karateka Jaimy van Hooydonk en atleet Sander Hage werden uitgeroepen tot Bredaas meest belovend vrouwelijk- en mannelijk talent. Kees Timmerman van voetbalvereniging Breda is een jaar lang sportvrijwilliger van de stad.
Goed bezocht
Op een zeer goed bezocht sportgala, voor het eerst in Hotel Brabant en gepresenteerd door speaker Cees Maas, reikte wethouder Albouw de prijzen uit. Alle winnaars kregen de gala-award, ontworpen door kunstenaar Aimée Tollenaar. Damen vocht zijn verkiezing uit met atleet Simon Vroemen, die vorig jaar won en Stephan Lokhoff, speler in het Nederlands voetbalelftal van de Paralympics. Marion Bax won ten koste van de zwemster Sandra Temmerman en atlete op de technische nummers Melissa Boekelman. De laatste werd in 2002 sportvrouw van Breda. Het zeiltrio Machielsen/Van Hooydonk/Den Engelsman, dat wereldkampioen werd in de J22- klasse, moest concurreren met de 4 x 400m estafetteploeg mannen van Sprint (Michiel Husslage, Joep Dekkers, Joeri Neger en Ivo Roovers) en het naar de eredivisie gepromoveerde vrouwenbasketbalteam van Sharklets, nu spelend onder de naam Barons. In de categorie talenten had bij de meisjes winnares Jaimy van Hooydonk, al driemaal Nederlands kampioen in de discipline Kata, tegenstand van atlete Lesley van Miert en handboogschutter Laura van Bergen van Alliance d’Amitié. Bij de jongens won Sprint-atleet Sander Hage dankzij een eerste plaats bij het hinkstapspringen tijdens het NK-Junioren Indoor. Karter Roy Zegers en schaatser Mattijs van Gink waren de twee andere genomineerden.
Ruud Weber
Voorafgaand aan de uitverkiezing memoreerde Frans Jansen, voorzitter van het Sportgala, de gisteren overleden Ruud Weber, gemeentelijk ambtenaar en oud- bestuurslid van het gala.
Wethouder Arbouw liet aan het slot van een smakelijk praatje (‘Minder hamburgers, meer trainen.’) ook blijken, dat ook Breda niet aan de landelijke bezuinigingsdrift op sportgebied ontkomt. De fusie tussen Sportpunt en Vrijwilligerszorg, aan de Pasbaan samen in een nieuwe accommodatie onderbracht, zal volgens hem qua service aan de sport wel een meerwaarde betekenen.
Het Bredase Prisma College kreeg tussen alle winnaars door de tijd om te pleiten voor ‘een leven na(ast) de sport.’ Het Prisma College is één van de aangewezen scholen in Nederland om aankomende sporters tijd en gelegenheid te bieden zich te ontwikkelen, maar ook om de weg te bereiden naar een toekomst na afloop van een sportcarrière. De combinatie studie- (top)sport verloopt volgens woordvoerder Peter Raaijmakers goed en volgens hem op het Prisma College zelfs prima.
SPONSORING 2004: het BOUWHUIS en de BLACK AND WHITE SPORTSCLUB
Ondanks dat Marion door verschillende clubs werd benaderd (zoals elke winter weer; dit jaar zelfs ook door twee clubs uit Duitsland), besloot ze toch voor de laatste jaren (laatste?) bij WV BREDA KNOOPPUNT te blijven. Gezien de krapte in de rensters-bezetting, waarmee vele clubs kampen, kan ze dan toch zonder verdere verplichtingen en vrijblijvend als gastrenster eventueel in vele klassiekers en andere leuke wedstrijden rijden. Vorig jaar kreeg ze zelfs aldus een uitnodiging om de HOLLAND LADIES TOUR te rijden. Met de faciliteiten van haar club en wetende de mogelijkheid te hebben om als gastrenster te rijden, kan ze in combinatie met een stukje prive-sponsoring in een voor haar gunstige sfeer het nieuwe seizoen aanvangen.
Het BOUWHUIS uit Breda (voor badkamers, sanitair, tegels, whirlpools, thermostatische mengkranen, sauna’s en stoombaden) heeft zijn sponsoring uitgebreid.
De nieuwe sportsclub BLACK AND WHITE van Marcel Wille en Babs van Erven, ook uit Breda, (zie hiervoor bij de links) biedt Marion als nieuwe prive-sponsor de gelegenheid zich nog optimaler voor te bereiden op hopelijk weer goede uitslagen. Ondanks de mogelijkheid van body shape, body pump, body attack, body balance, salsa moves, go go, step, hi lo 2 funk en boxercise, zal Marion zich mn. beperken tot de spinning olv. instructeur Max Hoornick.
Vermeldenswaard is nog, dat HET BOUWHUIS de privesponsoring van Marion in een latere fase uitgebreid heeft naar een sponsoring van de hele vrouwen-sectie van WV BREDA-KNOOPPUNT: HET BOUWHUIS-LADIES-TEAM kan per 2004 de weg op! Maakt het voor Marion alleen maar gemakkelijker.
VOOR DE VIERDE MAAL GENOMINEERD EN EERSTE IN REGELMATIGHEIDS-KLASSEMENT WV BREDA
Vandaag kreeg Marion te horen dat ze wederom genomineerd is in de verkiezing van “SPORTVROUW VAN HET JAAR VAN GROOT-BREDA”. Hoewel het fijn is te weten dat er supporters zijn die je wederom hiervoor bij de organisatie hebben voorgedragen, geeft het Marion een tweeslachtig gevoel: enerzijds het gevoel als sportster gewaardeerd en gerespecteerd te worden voor de behaalde resultaten, anderzijds de voor haar nog steeds teleurstellende uitslag van de verkiezing van de afgelopen twee jaren. Maar toch, de nominatie blijft ze leuk vinden! Dinsdag 10 februari wordt op het Sportgala Breda, gehouden in Best Western Hotel Brabant aan de Heerbaan te Breda, bekendgemaakt wie met de felbegeerde titels gaat strijken.
Bovendien kreeg Marion vanavond op de geslaagde nieuwjaarsreceptie van haar wielerclub WV BREDA KNOOPPUNT de eerste prijs uitgereikt in het regelmatigheidsklassement over alle wedstrijden van het afgelopen jaar. Marion werd eerste voor Minke van Dongen uit Dongen, die ook een zeer goed seizoen achter de rug heeft.
Artikel uit BN/DeStem, januari 2004
Breda eert zijn sportvedetten
Door Peter van Bergen
Dinsdag 6 januari 2004 – SBC 2000-zwemmer Gijs Damen, voetballer Stefan Lokhoff en Sprint-atleet Simon Vroemen, in alfabetische volgorde genoemd, zijn genomineerd voor de eretitel Sportman van Breda 2003.
Bij de vrouwen gaat het tussen de Bavelse wielrenster Marion Bax, atlete Melissa Boekelman uit Breda en reddend zwemster Sandra Temmerman. Op het komend Sportgala, dat op 10 februari wordt gehouden strijden daarnaast het vrouwenteam van Barons, voorheen Sharklets, de 4 x 400 meterploeg van Sprint en het zeilduo Sven Machielsen/Bram van Hooydonk om de titel sportploeg van het jaar.
Alle sporters zijn in en rond Breda woonachtig, of sporten bij een Bredase vereniging, de twee criteria waaraan moet worden voldaan. Op basis van prestaties op in volgorde WK, EK, NK en in regionaal verband is er gejureerd, al blijft het in de verschillende sportdisciplines toch onvermijdelijk appels met peren te vergelijken. Op het jaarlijkse sportgala, plaats en tijd worden nog bekend gemaakt, wordt zowel bij meisjes als jongens ook het meest aansprekende talent bekend gemaakt. Bij de meisjes gaat het tussen handboogschutter Laura van Bergen van Alliance d’Amitié, Shotokan-karateka Jaimy van Hooijdonk en Sprint- atlete Lesley van Miert. Atleet Sander Hage van Sprint, schaatser Mathijs van Gink van SSV Breda en Prisma College-scholier en karter Roy Zegers zijn de genomineerden bij de jongens. Gijs Damen was in 2003 een succesvol WK- ganger in Barcelona. Damen pakte goud in de 4 x 50 meter vrije slag estafetteploeg samen met Johan Kenkhuis, Mark Veens en Pieter van den Hoogenband. Stephan Lokhoff, 21 jaar en student rechten, voetbalde zich in 2003 in het Nederlands Elftal van de Paralympics en plaatste zich op het WK in Argentinië voor de Paralympics dit jaar in Athene. Simon Vroemen, sportman van Breda vorig jaar, kampte na zijn successen in 2002 met medische problemen. Toch werd hij in juli Nederlands kampioen op de 3000 meter steeple en was hij finalist in die discipline op het WK- atletiek in Parijs. Vroemen is sinds 2002 ook Europees recordhouder op de 3000 meter steeple.
Wielrenster Marion Bax mag spreken van een uiterst succesvol 2003. Op 47-jarige leeftijd en na een flinke portie blessureleed was ze bij de elite-vrouwen van Leontien van Moorsel nog steeds een sub-topper. Op het WK-Masters in Manchester was ze met onder meer twee wereldtitels de allerbeste. Melissa Boekelman, vorig jaar sportvrouw van Breda, gaat onverdroten door met speer, kogel en discus. Nederlands kampioen werd ze op alledrie de onderdelen en meerkamp. Interlandwinnaar mocht ze zich noemen tegen Duitsland (kogel en discus) en winnares op de Koninkrijksspelenop Aruba (kogel). Sandra Temmerman richtte zich vanaf 2002 volledig op wedstrijdzwemmen en zwemmend redden. Ze reikte tot vier finaleplaatsen op het NK in Amsterdam. Het leverde haar uiteindelijk een zilveren medaille op de 200 meter vlinderslag. Op het EK-zwemmend redden kwam ze tot twee bronzen medailles op de 200 meter hindernis en de rescue race. Met het nationale team pakte Sandra in verschillende estafettes goud, zilver en brons. Wereldrecords waren er later bij internationale wedstrijden in Warendorf op de 4 x 50 meter torpedo- en reddingsestafette.
NAC kwam met een vierde plaats in de competitie en het bereiken van Europees voetbal tot de beste rangschikking sinds vele jaren. NAC was enkele jaren terug sportploeg van het jaar, toen het promoveerde naar het hoogste niveau.
De jury koos ervoor drie andere ploegen te nomineren. Het vrouwenteam van Barons, toen nog onder de naam Sharklets, dwong promotie af naar de eredivisie. Voor een stad als Breda, waar het basketbal nooit echt goed van de grond kwam, mag dat een prestatie van formaat heten. De 4 x 400m- estafetteploeg van Sprint pakte voor het vierde opeenvolgende jaar een medaille op het NK. Sprint, met Michiel Husslage, Joep Dekkers, Joeri Neger en Ivo Roovers, eindigde in september in Amstelveen als tweede. De zeilers Sven Machielsen (Bavel) en Bram van Hooijdonk (Breda) werden in het Italiaanse Triëst wereldkampioen in de J22- klasse. Eerder al stak het duo, samen met stuurman John den Engelsman, ook het Europees- en nationaal kampioenschap op zak.
GALA DER KAMPIOENEN
Als meervoudig medaille-winnares op de diverse wereldkampioenschappen in 2003 mocht Marion wederom een uitnodiging ontvangen voor de jaarlijkse “borden-parade” van de KNWU. Op 14 januari wordt in het Mediapark te Hilversum het “GALA DER KAMPIOENEN” gehouden. Op deze avond worden alle kampioenen, beter gezegd alle medaille-winnaars, op de diverse WK’s en EK’s gehuldigd met een “bord” per medaille. Ook wordt hier tevens bekendgemaakt, wie tot de “Beste Renner/Renster aller tijden” wordt verkozen. Aangevuld met de nodige entertainment ter omlijsting, is dit echt een avond om naar uit te zien; het is een grote reunie van renners en rensters uit een vaak ver verleden, waarmee het altijd weer erg leuk is, na een lange tijd, een babbeltje te maken over een vaak langdurig gezamelijk doorgemaakt wielerleven.