Aan de telefoon… Marion Bax

Door Ard Bierens

Als renster van wielervereniging Breda Knooppunt rijdt Marion Bax ondanks haar 44 lentes nog wekelijks haar wedstrijdje. Ze ziet met eigen ogen dat de onderlinge verschillen in het damespeloton zo groot zijn, dat het voor de minderen niet altijd een lolletje is. Daarom heeft ze het initiatief genomen voor een laagdrempelige competitie waarin ook de mindere godinnen aan bod komen.

De jaren beginnen te tellen?
Nee hoor. Ik kan nog steeds goed volgen, maar helaas geldt dat niet voor alle rensters. Voor meisjes die pas beginnen met wielrennen schrikt het af als ze meteen de concurrentie met bijvoorbeeld Leontien van Moorsel moeten aangaan. Samen met de Brabantse Wielerfederatie heb ik daarom het plan opgepakt om ook in de breedte het dameswielrennen te promoten.

Wat zijn de plannen?
Als proef gaan we in West-Brabant een aantal wedstrijden organiseren. De doelgroep is de categorie dames zonder contract, maar ook de interclub-, nieuwelingen-, junioren- en veteranendames. En uiteraard de dames zonder licentie. Op 25 maart zijn we begonnen in Oosterhout, maar tot eind september staan er bij voldoende animo nog negen wedstrijden op het programma.

Wat moeten de deelneemsters verder weten?
De wedstrijden gaan over veertig kilometer en de start is steeds om halftwaalf. Het inschrijfgeld bedraagt een tientje en er is ook een prijzenschema. Er is ook een overkoepelend klassement, met ook weer een prijzenschema.

Wie meer informatie wil, kan contact opnemen met Marion Bax op telefoonnummer 0161-431865.

Winnaars op sportgala zonder glamour

Door Peter van Bergen

Woensdag 17 januari 2001 – Breda – Breda mag karakter hebben, glamour komt het tekort. Het Bredase Sportgala blonk uit in uitstekende prijswinnaars, maar werd een avond zonder enige vorm van glamour. Zeiler Cees Scheurwater, hockeyster Daphne Touw en NAC werden in een sfeerloze bovenzaal van Megasport Breda uitgeroepen tot respectievelijk sportman, sportvrouw en sportploeg van het jaar.

Uitstekende winnaars van sportief hoog gehalte, die bij de uitreiking van hun trofee op een fraaiere omlijsting hadden mogen rekenen. Het gala beperkte zich in een traag verlopende avond tot een doorsnee verkiezing, gelardeerd met interviews van speaker Cees Maas die te vaak in het diepe werd gegooid. Van een spetterende avond was nooit sprake, al moet gezegd worden dat de organisatie wat beter in elkaar stak dan een jaar geleden. Is het geld, de locatie of de voorbereiding, waarom het weer niet echt lukte? Aan Scheurwater, Touw en NAC lag het niet. Zij konden hun uitverkiezing met gepast resultaat illustreren. Alle drie kregen een fraaie trofee, vervaardigd door kunstenaar Aimee Tollenaar.

Wereldtitel

Cees Scheurwater dankte de titel van sportman van Breda aan zijn wereldtitel in de J22-klasse. Scheurwater was er het afgelopen jaar ruim 200 dagen voor van huis. Hij werd in zijn klasse ’s werelds beste. Athene 2004 en een forse gewichtstoename zijn z’n volgende doelen. Scheurwater: “Op de Olympische Spelen wil ik kansrijk zijn in de Finjolklasse. Om die boot in bedwang te kunnen houden moet ik minimaal 105 kilo wegen.” Simon Vroemen, 3000 meter steeplespecialist en genomineerd voor de titel van sportman van het jaar, kon het gisteren ondanks een Nederlands record en deelname aan de Spelen in Sydney niet winnen van Scheurwater.

Daphne Touw won het van wielrenster Marion Bax en Z&PCzwemster Sandra Temmerman. Touw, keepster van het Nederlands hockeyteam, pakte brons in Sydney. Breda vergat haar bij de olympische huldiging op het stadhuis. De uitverkiezing voelde ze een beetje als een genoegdoening. Daphne Touw: “Deze prijs maakt het goed, zeker omdat je als teamsporter een uitverkiezing als deze niet makkelijk wint.” Touw sloot onlangs haar internationale carrière af. Als keepster van Laren is de Bredase bezig aan haar laatste seizoen. “Daarna wil ik als trainings-coördinator aan het werk. Er lopen wat sollicitaties.” Of Push en Breda mogen profiteren van haar ervaring? Touw: “Wie weet. Als ze me willen, valt er best te praten.”

Sportploeg

Dat NAC sportploeg van Breda werd, mag geen verrassing heten. NAC promoveerde op 6 mei naar de eredivisie, goed voor de gemoedsrust van vele Bredanaars. Directeur Ton van der Meer, door het trainingskamp van NAC in Spanje alleen in Megasport, mocht de prijs in ontvangst nemen. Blij was hij wel. Met de trofee nog in de hand werd direct mobiel gebeld naar de nog wakkere Jan Rab op de Canarische Eilanden. “Jan, we zijn sportploeg van Breda geworden”, riep Van der Meer. NAC voelde concurrentie van de 4×400 meter estafette ploeg van Sprint (Ned. kampioen) en de vrouwenploeg van Z&PC die zowel in binnen- als buitenwater tot succes kwam.

Sprint werd wel in de zon gezet met aankomend talent Michiel Husslage. Husslage werd mede dankzij een nationale juniorentitel op de 400 meter horden als Bredaas grootste belofte ingeschat. De andere twee genomineerden waren zwarte band karateka Wesley van Drongelen en triatlonatlete Sofie Hamers.

Heerkens

Het Bredase Sportgala, alle prijzen werden uitgereikt door wethouder Marja Heerkens, had verder nog eervolle vermeldingen voor de beste seniorsporter, het sportevenement met uitstraling en een verdienstelijk bestuurder. De 71-jarige masterszwemster Elly ten Oever pakte de eerste trofee, Gerda van Kooten van Sprint werd genomineerd. Het Bredaas voetbalkampioenschap voor basisscholen werd onderscheiden. Voor het Haagse Beemden Scholentoernooi van The Gunners en de Bredase Singelloop bleef het bij nominaties.

Marja op de Beek van Klankbordgroep Kunstijsbaan kreeg de trofee na jarenlange ijver voor een binnenkort te realiseren 400-meterbaan. De heren Boomaerts van MHC Teteringen en Hurks van AKS flankeerden als genomineerden de winnares.

Nominaties “De beste sportvrouw”

Wielrennen
Marion Bax, lid van Wielervereniging Breda Knooppunt, heeft vorig jaar een zeer goed seizoen gehad. Ze werd derde op het WK (veteranen) in St. Johann in Oostenrijk, tweede in de klassementswedstrijd op het WK (baan) in het Engelse Manchester, waar ze een vierde plaats behaalde in de sprintwedstrijd. Op het WK medici/paramedici won ze goud op de 500 meter (baan) in Amsterdam, goud in de achtervolging. Goud was er voor haar ook op de weg te Margraten. Marion is geboren in 1956 en woont in Bavel. Ze is ook lid van WV de Rouleurs uit Ulvenhout. Ondanks haar leeftijd is ze weer actief dit seizoen in de hoogste klasse bij het vrouwenwielrennen (waar Van Moorsel in rijdt) en ze reed op de weg dertien keer vorig seizoen bij de eerste tien.

Zwemster
Sandra Temmerman heeft vorig jaar deelgenomen aan de Wereldspelen Reddend Zwemmen in Sydney. De twintigjarige zwemster werd er wereldkampioene op het onderdeel Balwerpen samen met Monique Driessen. In een nieuw wereldrecord. Op de 200 meter lifesaver werd ze vierde. De zwemster gaat het NK in Nieuwegein voor 100 meter rugslag en 200 meter wisselslag en ze komt uit op drie estafettes. Voor “dit werk” moet je jezelf weten te plaatsen. Bij de Brabantse kampioenschappen won ze de 100 vlinder, 50, 100 en 200 rug en de all-in op de 50 en 100 meter vlinderslag. De studente is zich nu aan het voorbereiden op de Wereldspelen Reddend Zwemmen volgend jaar in Japan.

Hockeykeeper
Daphne Touw is genomineerd vanwege haar bronzen plak, behaald op de Olympische Spelen in Sydney. Ze is de keepster van het Nederlands elftal en voorwaar een vrouw die als een leeuw haar doel verdedigt. Dat hebben we immers gezien op televisie en sommigen ook in Breda als ze probeert voor haar team Laren de ballen te weren die stadgenoot Push er probeert in te slaan. Over haar Sydney-avontuur zei ze ooit: “In 1992 was ik nog te jong voor de Olympische Spelen. In 1996 had ik bonje met de bondscoach. Het is dus 2000 geworden. Gezien mijn leeftijd is het niet waarschijnlijk dat ik over vier jaar door de selectie kom. Dit was dus “mine finest hour”, het absolute hoogtepunt in mijn sportieve carriere.”

Nominaties voor Bredaas Sportgala bekend

Dinsdag 09 januari 2001 – Breda – Zwemmer Joost de Hoogh, zeiler Cees Scheurwater en atleet Simon Vroemen zijn genomineerd voor de titel van sportman van Breda. Bij de vrouwen komen wielrenster Marion Bax, zwemster Sandra Temmerman en Daphne Touw, keepster van het nationale hockeyteam, voor de eretitel in aanmerking.

Als sportploeg van Breda werden de 4 x 400 estafette ploeg van Sprint, het vrouwenzwemteam van Z&PC en NAC genomineerd. Op het Sportgala van Breda, dat dinsdag 16 januari in Megasport wordt gehouden, zullen de winnaars bekend worden gemaakt.

Joost de Hoogh dankte zijn uitverkiezing aan zijn bronzen medaille op de Paralympics in Sydney. Cees Scheurwater werd in september in Medemblik wereldkampioen zeilen in de J22-klasse. Simon Vroemen vestigde de aandacht op zich op het NK-indoor, waar hij eerste werd op d 3000 meter. Vroemen verbeterde het Nederlands record op de 3000 meter steeple in Rome en werd twaalfde op de Olympische Spelen in Sydney.

Blessureleed

Marion Bax kwam na het heel wat blessureleed overtuigend terug in de wielersport. In de veteranencategorie kwam ze tot een derde plaats op het WK in Oostenrijk en een tweede en een vierde plaats op het baan-WK in Manchester (klassementswedstrijd en sprint). Zwemster Sandra Temmerman werd in Sydney wereldkampioen zwemmend redden. Op het nationaal kampioenschap werd ze op alle onderdelen overtuigend eerste. Daphne Touw pakte als keepster van het nationale hockeyteam een bronzen plak op de Olympische Spelen.

NAC, Sprint en Z&PC strijden om de titel sportploeg van het jaar. NAC, omdat het promoveerde naar de eredivisie en daar tot nu toe onder leiding van trainer Henk ten Cate goed presteerde. Sprint doet een gooi naar eer en glorie met de 4 x 400 meter estafetteploeg. Luc Teunissen, Ivo Roovers, Jasper van Leeuwen en Joeri Neger werden Nederlands kampioen in 3.15.70 min. De Z&PC-estafettevrouwenploeg, bestaande uit Chantal Verhoeff, Patricia Brooymans, Susan de Baar, Sandra Temmerman en Sabine Kolken, pakte een Brabants kampioenschap op de 4 x 200 meter vrije slag en plaatste zich op alle zwemdisciplines voor het NK.

Talent

Naast sportman-, sportvrouw- en sportploeg van Breda zijn karateka Wesley van Drongelen, triatlonatleet Sofie Hamers en Michiel Husslage van Sprint genomineerd als aankomend talent. Wesley van Drongelen, 15 jaar, slaagde onlangs als zwarte banddrager en heeft al een NK-titel op zijn naam. Sofie Hamers werd in de categorie juniores A tweede op het Nederlands kampioenschap. Michiel Husslage werd in de categorie jongens A derde op de 60 meter horden en derde bij het verspringen op het NK-indoor. Op de baan pakte hij een gouden medaille op de 400 meter horden. Op de 110 meter horden werd hij vijfde.

In de categorie senior-sporter komen Gerda van Kooten van Sprint en Elly ten Oever van zwemclub Old Dutch voor een ere-vermelding in aanmerking. Het Bredase Sportgala zet tevens het gebruik voort om een stedelijk sportevenement in het zonnetje te zetten. Dit jaar zijn dat het Haagse Beemden Scholentoernooi van voetbalvereniging The Gunners, de Bredase Singelloop en het Paasvoetbaltoernooi voor basisscholen.

Breda telt in haar sportleven vele verdienstelijken achter de schermen. Voor een erevermelding zijn M. Boomaerts van hockeyverening MHC Teteringen, H. Hurks van volleybalvereniging AKS en de klankbordgroep Kunstijsbaan van Ballangrud genoemd

Over de grens… Douane

Door HH

November 2000 – Terwijl iedereen in de ban was van onze renners op de Olympische spelen en wereldkampioenschappen weg en baan behaalden er nog meer renners op grote internationale kampioenschappen prima resultaten. Marion Bax (44) uit Bavel won een bronzen medaille tijdens de Europese kampioenschappen op de weg voor ‘Masters’ in het Oostenrijkse Sankt Johann om een paar weken later in Manchester zilver te winnen tijdens de puntenkoers op het WK baan voor Masters.

Ook tijdens de Europese kampioenschappen achter zware motoren in het Duitse Chemnitz deed Nederland goed mee. Patrick Kops en Ronald Rol werden respectievelijk zesde en achtste in de finale, die door Carsten Podlesch werd gewonnen. In de B-finale werd Raymond Rol tweede.

Wielrenster Marion Bax:

“Als hij het kan, moet het mij ook lukken”

Vroeger reed ze, samen met onder andere Keetie Hage en Mieke Havik, in de subtop van het nationale wielrennen. Daarna keek Marion Bax, die als verpleegkundige op IC werkt, jaren nauwelijks naar haar fiets om. Tot de nu 44-jarige Marion in ’97 ineens weer de smaak te pakken kreeg, lid werd bij Wielervereniging Breda Knooppunt en zich wederom opwerkte tot het niveau van de elitevrouwen. Voor de leken: dit is de categorie waar ook Leontien van Moorsel in rijdt. Tot oktober ’98; toen sloeg het noodlot toe. Terwijl ze plannen maakte om aan de wereldkampioenschappen deel te gaan nemen, brak ze tijdens een training haar linkerknieschijf en verbrijzelde ze haar rechterknieschijf. Einde wielercarriere dus.

“Helemaal niet” vond Marion. Ondanks de twijfel van orthopedisch chirurg Jolles of ze ooit nog wel op de fiets zou kunnen stappen, vocht ze terug. “Mijn grote voorbeeld was Johan Museeuw, een Belgische profwielrenner. Hij had enkele maanden eerder zijn knieschijf gebroken. In mijn revalidatieperiode reed Johan weer zijn eerste wedstrijden. Wat een doorzettingsvermogen, fantastisch. Ik dacht: “Als hij het kan, moet het mij ook lukken”. Drie maanden lag ik op bed, daarna werkte ik ontzettend hard aan mijn terugkeer in de wielerwereld. Gemiddeld revalideerde ik zo’n acht tot negen uur per dag. Met veel wilskracht is die terugkeer wonderbaarlijk goed gelukt. Ondanks de enorme tegenslag, werd Marions vechtlust dit jaar beloond met drie WK-medailles. Ze veroverde eind augustus brons tijdens het veteranen WK-wielrennen op de weg in het Oostenrijkse Sankt Johann en haalde in september zilver tijdens het wereldkampioenschap voor veteranen op de baan van Manchester. Tussendoor sleepte Marion bovendien de gouden medaille in de wacht bij het WK voor medici en paramedici, zowel op de weg als op de baan.

Sommige dingen wel, andere niet.
“Dit doorzettingsvermogen of vechtlust heb ik te danken aan het feit dat ik altijd aan topsport heb gedaan, daar leer je wel knokken. Op deze medailles ben ik echt heel erg trots, dit had ik nooit verwacht. Toch droom ik er soms stiekem van om nog eens een echt gouden plak te pakken. In mijn dagelijks leven, dus ook in mijn werk, heb ik mijn lichamelijke beperkingen. Lopen gaat me bijvoorbeeld veel minder goed af en daarom werk ik nu minder dan voor het trainingsongeluk. Daar heeft niet altijd iedereen begrip voor. Opmerkingen “Iemand die zo goed kan fietsen, moet toch zeker ook kunnen werken”, worden al snel gemaakt. Maar juist omdat ik andere lichamelijke beperkingen heb, is het zo heerlijk om pijnvrij te kunnen fietsen. Op mijn racefiets voel ik mijn knieen nauwelijks, kan daar dus al mijn energie in kwijt. Zo’n vijf, zes keer per week fiets ik zeventig kilometer, heerlijk”.

Marion Bax van zilver naar “brons”

Eerste winst Inge Klep

Van onze wielermedewerker

Oudenbosch – De eerste winst van Inge Klep verraste vooral ook haarzelf. “Alleen wegkomen, zat er niet in. Ik heb er alles opgezet als eerste door de bocht te komen. Maar dat ik heel dat lange eind naar de streep voorop kon blijven… Wie had dat kunnen denken!”

Het nichtje van Edith Klep hield stand en won zo de massasprint van een dertigtal regiovrouwen. “Met al die kleppers als Van Moorsel in koers komen wij nooit aan de bak. Deze aparte wedstrijden voor clubrenners is gewoon een uitkomst. Dan durf je tenminste wat meer te ondernemen.”

Inge Klep kwam dit jaar maar moeilijk op gang. “Wel veel getraind, maar door ziektes maar acht koersen gereden. Vorig jaar zomer ben ik pas mee gaan doen in wedstrijden, bij de junior-dames nog. Ik trainde daarvoor al wel eens met Edith en haar vader. Mijn pa heeft zelf ook gereden bij de trimmers. Ik vond het altijd wel lollig.”

Uiterst content was ook Marion Bax. De veterane uit Bavel, die vrijdag in Manchester tweede werd bij de WK voor veteranen in de klassementswedstrijd, stond om halftwaalf nog in Zeebrugge. “Ik wilde per se in Oudenbosch meedoen. Ik pleit niet voor niets al jaren voor dit soort wedstrijden. Dan moet je er zelf zoveel mogelijk bij zijn. Na zo’n lange reis terug mag je tevreden zijn als je nog derde wordt ook. Van zilver naar “brons” als het ware.”

Zilver voor Marion Bax

Van onze sportredactie

Manchester – Marion Bax behaalde bij de wereldkampioenschappen wielrennen voor veteranen op de baan in Manchester zilver in de klassementswedstrijd.

De Bavelse had de leiding tot de laatste sprint. Die sprint, met dubbele punten, werd gewonnen door de Australische Birks, die Bax, die tweede werd, daardoor net voorbij ging. Het verschil bedroeg welgeteld een punt. Marion Bax klasseerde zich bovendien als vierde op de 500 meter tijdrit en de sprint.

Brons voor Marion Bax op wk veteranen

Van onze sportredactie

Bavel – De Bavelse wielrenster Marion Bax heeft gisteren brons veroverd op het WK wielrennen voor veteranen in Oostenrijk.

De 44-jarige renster ging mee in een kopgroep die zich halverwege de koers vormde na een eerdere versplintering van het peloton bij een beklimming. Bij de eindsprint in Sankt Johann moest Bax twee rensters voor laten gaan. De Amerikaanse Suzan Shook pakte het goud bij het UCI-wereldkampioenschap voor de Engelse Anne Plant. Volgende week doet Bax mee aan het WK op de baan in het Engelse Manchester.

“Hier ben ik weer, jongens. Ik kom eraan!”

Marion Bax weer fit na zwaar ongeval

Door Kaat van der Weide

September 1999 – Bavel – Tijdens een doorsnee training in oktober 1998 ontweek ze een stilstaande auto. Een tegemoetkomende autobestuurder zag haar over het hoofd en een grote klap was het gevolg. Een verbrijzelde rechterknieschijf en de linkerknieschijf gebroken.

“Hoe moet dat nou met het wereldkampioenschap komende zomer?”, vroeg ze aan de dokter. “Mevrouw”, antwoordde deze, “Het is nog maar de vraag of u überhaupt ooit nog op een fiets kunt stàppen, laat staan erop rijden”.

Wielrenster Marion Bax (43), verbonden aan Wieler Vereniging Breda, zette door en hervatte in juni de wedstrijdsport. Van de 26 koersen viel ze 22 keer in de prijzen, waaronder een zesde plaats in het WK voor veteranen.

“Uniek en onvoorstelbaar”, geeft ze zelf ook toe. De strijd won ze niet zonder slag of stoot. Veel pijn, doorzettingsvermogen en kracht heeft dat haar gekost.”Een tropenjaar”, beaamt ze. “ik zag die auto en in een flits lag ik op de grond. Iemand hielp me overeind, maar dat deed vreselijk veel pijn. In het ziekenhuis aangekomen kon ik niet eens in een rolstoel zitten, en moest er achteraan naar de behandelkamer strompelen”.

Beide kniëen bleken in puin te liggen. Een operatie volgde en er werden allerlei draden en schroeven in de gewrichten aangebracht. En daarmee begon de hel. “Ik heb drie maanden op bed gelegen. Ik moest van mezelf trainen, stilliggen kon ik niet. Iedere dag een minuutje langer fietsbewegingen maken, steeds een beetje de druk op die kniëen opvoeren.” Een nieuwe operatie volgde, waarbij al het machinewerk er weer uitgehaald werd. Het revalidatieproces ging verder en de wielrenster uit Bavel vocht terug en won.

Kostbaar

In februari fietste ze voor het eerst weer buiten. Op een degelijke vrouwenfiets. “Ik fietste met m’n hak op de trapper omdat ik de hoek van 90 graden nog niet kon maken met mijn knie. Ik reed een stukje door de bossen en de tranen stroomden over m’n wangen. Pure euforie. Ik dacht: ‘Hier ben ik weer, jongens. Ik kom eraan!’”

En of ze eraan kwam. Bax ging weer voorzichtig meetrainen met fietsgroepen uit de omgeving van Breda. “Dat moest ik echt ongelooflijk langzaam opbouwen. In het begin moest ik na iedere bocht terug in het rijtje gesleept worden”. Ze kan er nu om lachen, gelukkig. “Ik ben het steeds meer gaan opbouwen, Als ik een groep goed bij kon houden, stapte ik over naar een wat betere en in juni was ik weer wedstrijdwaardig.”

Van de 26 wedstrijden die ze sinds juni reed, eindigde ze bij 22 daarvan in de prijzen. Bij het wereldkampioenschap voor veteranen werd ze zelfs zesde. Bax: “Een heerlijk gevoel. Sinds het ongeluk ben ik wielrennen nog meer gaan waarderen. Je staat er niet bij stil hoe kostbaar iets is. Pas als het van je wordt afgenomen, besef je wat het eigenlijk voor je betekent”.

Dankbaar is ze. Ook voor de steun die ze in haar “tropenjaar” heeft gekregen van haar collega’s, vrienden en de trainingsgroepen die haar naar haar oude niveau hebben ‘opgekrikt’. “Na zo’n ongeluk heb je zulke aandacht hard nodig. Zonder al deze mensen om me heen was het me niet gelukt”, zegt Bax stellig. Weer rijden en winnen: ze vindt het zelf ook onvoorstelbaar. “Je rijdt op je 43ste tussen profmeiden van 20 jaar jonger. En je fietst ze nog voorbij ook!”

Tour de France

Een sterk punt van Bax is haar doorzettingsvermogen. Daardoor heeft ze niet alleen in minder dan een jaar tijd haar conditie terug gekregen. “Eigenlijk ben ik een beetje allround”, meent Bax. “Ik blink niet speciaal in iets uit, ik ben gewoon goed op lange afstanden. Op een vlakke weg, met m’n kop in de wind, dat hou ik lang vol. Bij een massasprint zie je me trouwens niet snel winnen. Maar meestal kom ik met een hoop geduw en getrek wel bij de eerste tien.”

Vreemd genoeg heeft Bax nooit ambities gehad richting profrijden. “Nee, dat was er in mijn tijd niet bij hè”, zegt ze. “Twintig jaar geleden was er nog niet eens de Tour de France voor vrouwen. Op een gegeven moment was ik 28. Ik had al die jaren bij de subtop gereden, terwijl ik ernaast ook nog studeerde voor verpleegkundige. Voor mijn gevoel had ik alles al wel een keer gedaan. Ik raakte gewoon verzadigd. Had wel veel wedstrijden gereden, maar was nooit een echte winnaar. Toen kreeg ik ook nog last van een slijmbeursontsteking. Ik wilde gewoon even niet meer.”

Voor de lol

Bax stortte zich volledig op haar maatschappelijke carrière. Ze haalde haar IC-aantekening (Intensive Care) en was vijf jaar simpelweg gelukkig. Zonder fietsen. “Maar zo’n acht jaar geleden ging het toch weer jeuken. Ik ’moest’ weer. Toen ben ik met de cyclosportieven gaan rijden. Gewoon, voor de lol. En net toen ik weer lekker aan de gang was met het fietsen van wedstrijden, ging ik onderuit.

Het wereldkampioenschap van afgelopen augustus was voor Bax een graadmeter: kan ik het of kan ik het niet? Met een blik op de glimmende, blauwe beker die staat te pronken op tafel, zegt ze tevreden: “Het is me toch maar mooi gelukt”.